دوم پادشاهان-باب هفدهم 2Kings-17

هوشع‌ آخرین‌ پادشاه‌ اسرائیل

۱ در سال دوازدهمِ آحاز، پادشاه یهودا، هُوشَع بن ایلا بر اسرائیل در سامره پادشاه شد و نه سال سلطنت نمود. 

۲ و آنچه در نظر خداوند ناپسند بود، به عمل آورد، اما نه مثل پادشاهان اسرائیل که قبل از او بودند. 

۳ و شَلْمَناسَر، پادشاه آشور، به ضد وی برآمده، هُوشَع، بندة او شد و برای او پیشکش آورد. 

۴ اما پادشاه آشور در هُوشَع خیانت یافت زیرا که رسولان نزد سَوء، پادشاه مصر فرستاده بود و پیشکش مثل هر سال نزد پادشاه آشور نفرستاده. پس پادشاه آشور او را بند نهاده، در زندان انداخت. 

۵ و پادشاه آشور بر تمامی زمین هجوم آورده، به سامره برآمد و آن را سه سال محاصره نمود.

۶ و در سال نهمِ هُوشَع، پادشاه آشور، سامره را گرفت و اسرائیل را به آشور به اسیری برد و ایشان را در حَلَحْ و خابور بر نهر جُوزان و در شهرهای مادیان سکونت داد.

اسارت اسرائیل  

۷ و از این جهت که بنی اسرائیل به یهُوَه، خدای خود که ایشان را از زمین مصر از زیر دست فرعون، پادشاه مصر بیرون آورده بود، گناه ورزیدند و از خدایان دیگر ترسیدند، 
۸ و در فرایض امّت‌هایی که خداوند از حضور بنی اسرائیل اخراج نموده بود و در فرایضی که پادشاهان اسرائیل ساخته بودند، سلوک نمودند، 
۹ و بنی اسرائیل به خلاف یهُوَه، خدای خود کارهایی را که درست نبود، سِرّاً به عمل آوردند، و در جمیع شهرهای خود، از برجهای دیدبانان تا شهرهای حصاردار، مکان‌های بلند برای خود ساختند، 
۱۰ و تماثیل و اشیریم بر هر تل بلند و زیر هر درخت سبز برای خویشتن ساختند، 
۱۱ و در آن جایها مثل امّت‌هایی که خداوند از حضور ایشان رانده بود، در مکان‌های بلند بخور سوزانیدند واعمال زشت به جا آورده، خشم خداوند را به هیجان آوردند، 
۱۲ و بتها را عبادت نمودند که دربارة آنها خداوند به ایشان گفته بود، این کار را مکنید، 
۱۳ و خداوند به واسطة جمیع انبیا و جمیع رائیان بر اسرائیل و بر یهودا شهادت می‌داد و می‌گفت: «از طریقهای زشت خود بازگشت نمایید و اوامر و فرایض مرا موافق تمامی شریعتی که به پدران شما امر فرمودم و به واسطة بندگان خود، انبیا نزد شما فرستادم، نگاه دارید، » 
۱۴ اما ایشان اطاعت ننموده، گردنهای خود را مثل گردنهای پدران ایشان که به یهُوَه، خدای خود ایمان نیاوردند، سخت گردانیدند، 
۱۵ و فرایض او و عهدی که با پدران ایشان بسته، و شهادات را که به ایشان داده بود، ترک نمودند، و پیروی اباطیل نموده، باطل گردیدند و امّت‌هایی را که به اطراف ایشان بودند و خداوند، ایشان را دربارة آنها امر فرموده بود که مثل آنها عمل منمایید، پیروی کردند، 
۱۶ و تمامی اوامر یهُوَه خدای خود را ترک کرده، بتهای ریخته شده، یعنی دو گوساله برای خود ساختند و اشیره را ساخته، به تمامی لشکر آسمان سجده کردند و بَعْل را عبادت نمودند، 
۱۷ و پسران و دختران خود را از آتش گذرانیدند و فالگیری و جادوگری نموده، خویشتن را فروختند تا آنچه در نظر خداوند ناپسند بود، به عمل آورده، خشم او را به هیجان بیاوردند، 
۱۸ پس از این جهت غضب خداوند بر اسرائیل به شدت افروخته شده، ایشان را از حضور خود دور انداخت که جز سبط یهودا فقط باقی نماند. 
۱۹ اما یهودا نیز اوامر یهُوَه، خدای خود را نگاه نداشتند بلکه به فرایضی که اسرائیلیان ساخته بودند، سلوک نمودند. 
۲۰ پس خداوند تمامی ذریت اسرائیل را ترک نموده، ایشان را ذلیل ساخت و ایشان را به دست تاراج کنندگان تسلیم نمود، حتی اینکه ایشان را از حضور خود دور انداخت. 
۲۱ زیرا که او اسرائیل را از خاندان داود منشق ساخت و ایشان یرُبْعام بن نَباط را به پادشاهی نصب نمودند و یرُبْعام، اسرائیل را از پیروی خداوند برگردانیده، ایشان را مرتکب گناه عظیم ساخت. 
۲۲ و بنی اسرائیل به تمامی گناهانی که یرُبْعام ورزیده بود سلوک نموده، از آنها اجتناب نکردند. 
۲۳ تا آنکه خداوند اسرائیل را موافق آنچه به واسطة جمیع بندگان خود، انبیا گفته بود، از حضور خود دور انداخت. پس اسرائیل از زمین خود تا امروز به آشور جلای وطن شدند. 
۲۴ و پادشاه آشور، مردمان از بابل و کوت و عِوّا و حَمات و سَفَروایم آورده، ایشان را به جای بنی اسرائیل در شهرهای سامره سکونت داد و ایشان سامره را به تصرف آورده، در شهرهایش ساکن شدند. 
۲۵ و واقع شد که در ابتدای سکونت ایشان در آنجا از خداوند نترسیدند. لهذا خداوند شیران در میان ایشان فرستاد که بعضی از ایشان را کشتند. 
۲۶ پس به پادشاه آشور خبر داده، گفتند: «طوایفی که کوچانیدی و ساکن شهرهای سامره گردانیدی، قاعدة خدای آن زمین را نمی‌دانند و او شیران در میان ایشان فرستاده است؛ و اینک ایشان را می‌کشند از این جهت که قاعدة خدای آن زمین را نمی‌دانند.» 
۲۷ و پادشاه آشور امر فرموده، گفت: «یکی از کاهنانی را که از آنجا کوچانیدید، بفرست تا برود و در آنجا ساکن شود و ایشان را موافق قاعدة خدای زمین تعلیم دهد.» 
۲۸ پس یکی از کاهنانی که از سامره کوچانیده بودند، آمد و در بیت ئیل ساکن شده، ایشان را تعلیم داد که چگونه خداوند را باید بپرستند.
۲۹ اما هر امت، خدایان خود را ساختند و در خانه‌های مکان‌های بلند که سامریان ساخته بودند گذاشتند، یعنی هر امتی در شهر خود که در آن ساکن بودند. 
۳۰ پس اهل بابل، سُکوت بَنُوتْ را و اهل کوت، نَرْجَل را و اهل حمات، اَشیما را ساختند. 
۳۱ و عِوِّیان، نِبْحَز و ترتاک را ساختند و اهل سَفَروایمْ، پسران خود را برای ادْرَمَّلَک و عَنَمَّلَک که خدایان سَفَروایمْ بودند، به آتش می‌سوزانیدند. 
۳۲ پس یهُوَه را می‌پرستیدند و کاهنان برای مکان‌های بلند از میان خود ساختند که برای ایشان در خانه‌های مکان‌های بلند قربانی می‌گذرانیدند. 
۳۳ پس یهُوَه را می‌پرستیدند و خدایان خود را نیز بر وفق رسوم امّت‌هایی که ایشان را از میان آنها کوچانیده بودند، عبادت می‌نمودند. 
۳۴ ایشان تا امروز بر حسب عادت نخستین خود رفتار می‌نمایند و نه از یهُوَه می‌ترسند و نه موافق فرایض و احکام او و نه مطابق شریعت و اوامری که خداوند به پسران یعقوب که او را اسرائیل نام نهاد، امر نمود، رفتار می‌کنند، 
۳۵ با آنکه خداوند با ایشان عهد بسته بود و ایشان را امر فرموده، گفته بود: «از خدایان غیر مترسید و آنها را سجده منمایید و عبادت مکنید و برای آنها قربانی مگذرانید.» 
۳۶ «بلکه از یهُوَه فقط که شما را از زمین مصر به قوت عظیم و بازوی افراشته بیرون آورد، بترسید و او را سجده نمایید و برای او قربانی بگذرانید.» 
۳۷ و فرایض و احکام و شریعت و اوامری را که برای شما نوشته است، همیشه اوقات متوجه شده، به جا آورید و از خدایان غیر مترسید. 
۳۸ و عهدی را که با شما بستم، فراموش مکنید و از خدایان غیر مترسید. 
۳۹ «زیرا اگر از یهُوَه، خدای خود بترسید، او شما را از دست جمیع دشمنان شما خواهد رهانید.» 
۴۰ اما ایشان نشنیدند بلکه موافق عادت نخستین خود رفتار نمودند. 
۴۱ پس آن امّت‌ها، یهُوَه را می‌پرستیدند و بتهای خود را نیز عبادت می‌کردند و همچنین پسران ایشان و پسران پسران ایشان به نحوی که پدران ایشان رفتار نموده بودند، تا امروز رفتار می‌نمایند.