دوم پادشاهان-باب پانزدهم 2Kings-15

عرزیا، پادشاه یهودا  

۱ و در سال بیست و هفتمِ یرُبْعام، پادشاه اسرائیل، عَزَرْیا ابن اَمَصْیا، پادشاه یهودا آغاز سلطنت نمود. 
۲ و شانزده ساله بود که پادشاه شد و پنجاه و دو سال در اورشلیم پادشاهی کرد و اسم مادرش یکلْیای اورشلیمی بود. 
۳ و آنچه در نظر خداوند پسند بود، موافق هر چه پدرش اَمَصْیا کرده بود، بجا آورد. 
۴ لیکن مکانهای بلند برداشته نشد و قوم هنوز در مکانهای بلند قربانی می‌گذرانیدند و بخور می‌سوزانیدند. 
۵ و خداوند، پادشاه را مبتلا ساخت که تا روز وفاتش ابرص بود و در مریض خانه‌ای ساکن ماند و یوتام پسر پادشاه بر خانة او بود و بر قوم زمین داوری می‌نمود. 
۶ و بقیة وقایع عَزَرْیا و هر چه کرد، آیا در کتاب تواریخ ایام پادشاهان یهودا مکتوب نیست؟ 
۷ پس عَزَرْیا با پدران خود خوابید و او را با پدرانش در شهر داود دفن کردند و پسرش، یوتام در جایش پادشاه بود.

زکریا، پادشاه اسرائیل  

۸ در سال سی و هشتم عَزَرْیا، پادشاه یهودا، زکریا ابن یرُبْعام بر اسرائیل در سامره پادشاه شد و شش ماه پادشاهی کرد. 
۹ و آنچه در نظر خداوند ناپسند بود، به نحوی که پدرانش می‌کردند، به عمل آورد و از گناهان یرُبْعام بن نَباط که اسرائیل را مرتکب گناه ساخته بود، اجتناب ننمود. 
۱۰ پس شَلّوُم بن یابیش بر او شوریده، او را در حضور قوم زد و کشت و به جایش سلطنت نمود. 
۱۱ و بقیة وقایع زکریا اینک در کتاب تواریخ ایام پادشاهان اسرائیل مکتوب است. 
۱۲ این کلام خداوند بود که آن را به ییهُو خطاب کرده، گفت: «پسران تو تا پشت چهارم بر کرسی اسرائیل خواهند نشست.» پس همچنین به وقوع پیوست.

شلوم، پادشاه اسرائیل  

۱۳ در سال سی و نهمِ عُّزِیا، پادشاه یهودا، شلّوم بن یابیش پادشاه شد و یک ماه در سامره سلطنت نمود. 
۱۴ و مَنَحیم بن جادی از تِرْصَه برآمده، به سامره داخل شد. و شلّوم بن یابیش را در سامره زده، او را کشت و به جایش سلطنت نمود. 
۱۵ و بقیة وقایع شلّوم و فتنه‌ای که کرد، اینک در کتاب تواریخ ایام پادشاهان اسرائیل مکتوب است. 
۱۶ آنگاه مَنَحیم تِفْصَح را با هر چه که در آن بود و حدودش را از تِرْصَه زد، از این جهت که برای او باز نکردند، آن را زد، و تمامی زنان حامله‌اش را شکم پاره کرد.

منحیم، پادشاه اسرائیل  

۱۷ در سال سی و نهمِ عَزَرْیا، پادشاه یهودا، مَنَحیم بن جادی، بر اسرائیل پادشاه شد و ده سال در سامره سلطنت نمود. 
۱۸ و آنچه در نظر خداوند ناپسند بود، به عمل آورد و از گناهان یرُبْعام بن نَباط که اسرائیل را مرتکب گناه ساخته بود، اجتناب ننمود. 
۱۹ پس فول، پادشاه آشور، بر زمین هجوم آورد و مَنَحیم، هزار وزنة نقره به فول داد تا دست او با وی باشد و سلطنت را در دستش استوار سازد. 
۲۰ و مَنَحیم این نقد را بر اسرائیل، یعنی بر جمیع متموّلان گذاشت تا هر یک از ایشان پنجاه مثقال نقره به پادشاه آشور بدهند. پس پادشاه آشور مراجعت نموده، در زمین اقامت ننمود. 
۲۱ و بقیة وقایع مَنَحیم و هر چه کرد، آیا در کتاب تواریخ ایام پادشاهان اسرائیل مکتوب نیست؟ 
۲۲ پس مَنَحیم با پدران خود خوابید و پسرش فَقَحْیا به جایش پادشاه شد.

فقحیا، پادشاه اسرائیل  

۲۳ و در سال پنجاهمِ عَزَرْیا، پادشاه یهُودا، فَقَحیا ابن مَنَحیم بر اسرائیل در سامره پادشاه شد و دو سال سلطنت نمود. 
۲۴ و آنچه در نظر خداوند ناپسند بود، به عمل آورد و از گناهان یرُبْعام بن نَباط که اسرائیل را مرتکب گناه ساخته بود، اجتناب ننمود. 
۲۵ و یکی از سردارانش، فَقَـح بـن رَمَلْیا بر او شوریده، او را با اَرْجُوب و اَرْیـه در سامره در قصر خانة پادشاه زد و با وی پنجاه نفر از بنی جِلْعاد بودند. پس او را کشته، به جایش سلطنت نمود.
۲۶ و بقیه وقایع فَقَحیا و هر چه کرد، اینک در کتاب تواریخ ایام پادشاهان اسرائیل مکتوب است.

فقح، پادشاه اسرائیل  

۲۷ و در سال پنجاه و دومِ عَزَرْیا، پادشاه یهودا، فَقَح بن رَمَلْیا بر اسرائیل، در سامره پادشاه شد و بیست سال سلطنت نمود. 
۲۸ و آنچه در نظر خداوند ناپسند بود، به عمل آورد و از گناهان یرُبْعام بن نَباط که اسرائیل را مرتکب گناه ساخته بود، اجتناب ننمود. 
۲۹ در ایام فَقَح، پادشاه اسرائیل، تِغْلَتْفَلاسَر، پادشاه آشور آمـده، عُیون و آبل بیت مَعْکه و یانوح و قادِش و حاصور و جِلْعاد و جلیل و تمامی زمین نفتالی را گرفته، ایشان را به آشور به اسیری برد. 
۳۰ و در سال بیستمِ یوتام بن عُزِّیا، هُوشَع بن ایله، بر فَقَـح بن رَمَلْیا بشورید و او را زده، کشت و در جایش سلطنت نمود. 
۳۱ و بقیة وقایع فَقَح و هر چه کرد، اینک در کتاب تواریخ ایام پادشاهان اسرائیل مکتوب است.

یوتام، پادشاه یهودا  

۳۲ در سال دومِ فَقَح بن رَمَلْیا، پادشاه اسرائیل، یوتام بن عُّزِیا، پادشاه یهودا، آغاز سلطنت نمود. 
۳۳ او بیست و پنج ساله بود که پادشاه شد و شانزده سال در اورشلیم پادشاهی کرد و اسم مادرش یرُوشا، دختر صادوق بود. 
۳۴ و آنچه در نظر خداوند شایسته بود، موافق هر آنچه پدرش عُزِّیا کرد، به عمل آورد. 
۳۵ لیکن مکان‌های بلند برداشته نشد و قوم در مکان‌های بلند هنوز قربانی می‌گذرانیدند و بخور می‌سوزانیدند. و او فصل عالی خانة خداوند را بنا نمود. 
۳۶ و بقیة وقایع یوتام و هر چه کرد، آیا در کتاب تواریخ ایام پادشاهان یهودا مکتوب نیست؟ 
۳۷ در آن ایام خداوند شروع نموده، رَصِینْ، پادشاه اَرام و فَقَح بن رَمَلْیا را بر یهودا فرستاد. 
۳۸ پس یوتام با پدران خود خوابید و در شهر پدرش داود با پدران خود دفن شد و پسرش، آحاز به جایش سلطنت نمود.