دوم تواریخ-باب سی و ششم 2Chronicles-36

یهوآحاز، پادشاه یهودا  

۱ و قوم زمین، یهُوآحاز بن یوشیا را گرفته، او را در جای پدرش در اورشلیم به پادشاهی نصب نمودند. 
۲ یهوآحاز بیست و سه ساله بود که پادشاه شد و در اورشلیم سه ماه سلطنت نمود. 
۳ و پادشاه مصر، او را در اورشلیم معزول نمود و زمین را به صد وزنة نقره و یک وزنة طلا جریمه کرد. 
۴ و پادشاه مصر، برادرش الیاقیم را بر یهودا و اورشلیم پادشاه ساخت، و اسم او را به یهُویاقیم تبدیل نمود، و نَکو برادرش یهُوآحاز را گرفته، به مصر برد.

پادشاهی یهویاقیم  

۵ یهُویاقیم بیست و پنج ساله بود که پادشاه شد و یازده سال در اورشلیم سلطنت نمود، و در نظر یهُوَه خدای خود شرارت ورزید. 
۶ و نَبُوکدْنَصَّر پادشاه بابل به ضد او برآمد و او را به زنجیرها بست تا او را به بابل بِبَرد. 
۷ و نَبُوکدْنَصَّر بعضی از ظروف خانة خداوند را به بابل آورده، آنها را در قصر خود در بابل گذاشت. 
۸ و بقیة وقایع یهُویاقیم و رجاساتی که به عمل آورد و آنچه در او یافت شد، اینک در تواریخ پادشاهان اسرائیل و یهودا مکتوب است. و پسرش یهُویاکین در جایش پادشاهی کرد.

پادشاهی یهویاکین  

۹ یهُویاکین هشت ساله بود که پادشاه شد و سه ماه و ده روز در اورشلیم سلطنت نمود و آنچه در نظر خداوند ناپسند بود، به عمل آورد. 
۱۰ و در وقت تحویل سال، نَبُوکدْنَصَّر پادشاه فرستاد و او را با ظروف گرانبهای خانة خداوند به بابل آورد، و برادرش صدقیا را بر یهودا و اورشلیم پادشاه ساخت.

پادشاهی صدقیا  

۱۱ صدقیا بیست و یکساله بود که پادشاه شد و یازده سال در اورشلیم سلطنت نمود. 
۱۲ و در نظر یهُوَه خدای خود شرارت ورزیده، در حضور ارمیای نبی که از زبان خداوند به او سخن گفت، تواضع ننمود. 
۱۳ و نیز بر نَبُوکدْنَصَّر پادشاه که او را به خدا قسم داده بود عاصی شد و گردن خود را قوی و دل خویش را سخت ساخته، به سوی یهُوَه خدای اسرائیل بازگشت ننمود. 
۱۴ و تمامی رؤسای کهنه و قوم، خیانتِ بسیاری موافق همة رجاسات امّت‌ها ورزیدند و خانة خداوند را که آن را در اورشلیم تقدیس نموده بود، نجس ساختند. 
۱۵ و یهُوَه خدای پدر ایشان به دست رسولان خویش نزد ایشان فرستاد، بلکه صبح زود برخاسته، ایشان را ارسال نمود زیرا که بر قوم خود و بر مسکن خویش شفقت نمود. 
۱۶ اما ایشان رسولان خدا را اهانت نمودند و کلام او را خوار شمرده، انبیایش را استهزا نمودند، چنانکه غضب خداوند بر قوم او افروخته شد، به حدی که علاجی نبود. 
۱۷ پس پادشاه کلدانیان را که جوانان ایشان را در خانة مقدسِ ایشان به شمشیر کشت و بر جوانان و دوشیزگان و پیران و ریش سفیدان ترحم ننمود، بر ایشان آورد و همه را به دست او تسلیم کرد. 
۱۸ و او سایر ظروف خانة خدا را از بزرگ و کوچک و خزانه‌های خانة خداوند و گنجهای پادشاه و سرورانش را تماماً به بابل برد. 
۱۹ و خانة خدا را سوزانیدند و حصار اورشلیم را منهدم ساختند و همة قصرهایش را به آتش سوزانیدند و جمیع آلات نفیسة آنها را ضایع کردند. 
۲۰ و بقیة السیف را به بابل به اسیری برد که ایشان تا زمان سلطنت پادشاهان فارس او را و پسرانش را بنده بودند. 
۲۱ تا کلام خداوند به زبان اِرْمیا کامل شود و زمین از سَبَّت‌های خود تمتّع بَرَد زیرا در تمامی ایامی که ویران ماند آرامی یافت، تا هفتاد سال سپری شد. 
۲۲ و در سال اولِ کورش، پادشاه فارس، تا کلام خداوند به زبان ارمیا کامل شود، خداوند روح کورش، پادشاه فارس را برانگیخت تا در تمامی ممالک خود فرمانی نافذ کرد و آن را نیز مرقوم داشت و گفت: 
۲۳ «کورش، پادشاه فارس چنین می‌فرماید: یهُوَه خدای آسمانها، تمامی ممالک زمین را به من داده است و او مرا امر فرمود که خانه‌ای برای وی در اورشلیم که در یهودا است بنا نمایم. پس کیست از شما از تمامی قوم او؟ یهُوَه خدایش همراهش باشد و برود.»