دوم تواریخ-باب بیست و چهارم 2Chronicles-24

تعمیر خانه خدا  

۱ و یوآش هفت ساله بود که پادشاه شد و چهل سال در اورشلیم سلطنت نمود و اسم مادرش ظَبِیة بئرشَبَعی بود. 
۲ و یوآش در تمامی روزهای یهُویاداع کاهن، آنچه را که در نظر خداوند راست بود، به عمل می‌آورد. 
۳ و یهُویاداع دو زن برایش گرفت و او پسران و دختران تولید نمود. 
۴ و بعد از آن، یوآش اراده کرد که خانة خداوند را تعمیر نماید. 
۵ و کاهنان و لاویان را جمع کرده، به ایشان گفت: «به شهرهای یهودا بیرون روید و از تمامی اسرائیل نقره برای تعمیر خانة خدای خود، سال به سال جمع کنید، و در این کار تعجیل نمایید.» اما لاویان تعجیل ننمودند. 
۶ پس پادشاه، یهُویاداع رئیس (کهنه) را خوانده، وی را گفت: «چرا از لاویان بازخواست نکردی که جزیه‌ای را که موسی بندة خداوند و جماعت اسرائیل به جهت خیمة شهادت قرار داده‌اند، از یهودا و اورشلیم بیاورند؟» 
۷ زیرا که پسران عَتَلْیای خبیثه، خانة خدا را خراب کرده، و تمامی موقوفات خانة خداوند را صرف بَعْلیم کرده بودند. 
۸ و پادشاه امر فرمود که صندوقی بسازند و آن را بیرون دروازة خانة خداوند بگذارند. 
۹ و در یهودا و اورشلیم ندا دردادند که جزیه‌ای را که موسی بندة خدا در بیابان بر اسرائیل قرار داده بود، برای خداوند بیاورند. 
۱۰ و جمیع سروران و تمامی قوم آن را به شادمانی آورده، در صندوق انداختند تا پر شد. 
۱۱ و چون صندوق به دست لاویان، نزد وکلای پادشاه آورده می‌شد و ایشان می‌دیدند که نقره بسیار هست. آنگاه کاتبِ پادشاه و وکیلِ رئیس کهَنه آمده، صندوق را خالی می‌کردند و آن را برداشته، باز به جایش می‌گذاشتند. و روز به روز چنین کرده، نقرة بسیار جمع کردند. 
۱۲ و پادشاه و یهُویاداع آن را به آنانی که در کار خدمت خانة خداوند مشغول بودند دادند، و ایشان بنّایان و نجّاران به جهت تعمیر خانة خداوند و آهنگران و مسگران برای مَرِمَّت خانة خداوند اجیر نمودند. 
۱۳ پس عمله‌ها به کار پرداختند و کار از دست ایشان به انجام رسید و خانة خدا را به حالت اولش برپا داشته، آن را محکم ساختند. 
۱۴ و چون آن را تمام کرده بودند، بقیة نقره را نزد پادشاه و یهُویاداع آوردند و از آن برای خانة خداوند اسباب یعنی آلات خدمت و آلات قربانی‌ها و قاشقها و ظروف طلا و نقره ساختند، و در تمامی روزهای یهُویاداع، قربانی‌های سوختنی دائماً در خانة خداوند می‌گذرانیدند. 
۱۵ اما یهُویاداع پیر و سالخورده شده، بمرد و حین وفاتش صد و سی ساله بود. 
۱۶ و او را در شهر داود با پادشاهان دفن کردند، زیرا که در اسرائیل هم برای خدا و هم برای خانة او نیکویی کرده بود.

گناه یهوآش  

۱۷ و بعد از وفات یهُویاداع، سروران یهودا آمدند و پادشاه را تعظیم نمودند و پادشاه در آن وقت به ایشان گوش گرفت. 
۱۸ و ایشان خانة یهُوَه خدای پدران خود را ترک کرده، اَشَیریم و بتها را عبادت نمودند، و به سبب این عصیان ایشان، خشم بر یهودا و اورشلیم افروخته شد. 
۱۹ و او انبیاء نزد ایشان فرستاد تا ایشان را به سوی یهُوَه برگردانند و ایشان آنها را شهادت دادند، اما ایشان گوش نگرفتند. 
۲۰ پس روح خدا زکریا ابن یهُویاداع کاهن را ملبّس ساخت و او بالای قوم ایستاده، به ایشان گفت: «خدا چنین می‌فرماید: شما چرا از اوامر یهُوَه تجاوز می‌نمایید؟ پس کامیاب نخواهید شد. چونکه خداوند را ترک نموده‌اید، او شما را ترک نموده است.» 
۲۱ و ایشان بر او توطئه نموده، او را به حکم پادشاه در صحن خانة خداوند سنگسار کردند.
۲۲ پس یوآشِ پادشاه احسانی را که پدرش یهُویاداع، به وی نموده بود، بیاد نیاورد، بلکه پسرش را به قتل رسانید. و چون او می‌مرد، گفت: «خداوند این را ببیند و بازخواست نماید.» 
۲۳ و در وقت تحویل سال، لشکر اَرامیان به ضد وی برآمده، به یهودا و اورشلیم داخل شده، جمیع سروران قوم را از میان قوم هلاک ساختند، و تمامی غنیمت ایشان را نزد پادشاه دمشق فرستادند. 
۲۴ زیرا که لشکر اَرام با جمعیت کمی آمدند و خداوند لشکر بسیار عظیمی به دست ایشان تسلیم نمود، چونکه یهُوَه خدای پدران خود را ترک کرده بودند؛ پس بر یوآش قصاص نمودند. 
۲۵ و چون از نزد او رفتند (زیرا که او را در مرضهای سخت واگذاشتند)، بندگانش به سبب خون پسران یهُویاداعِ کاهن، بر او فتنه انگیخته، او را بر بسترش کشتند. و چون مرد، او را در شهر داود دفن کردند، اما او را در مقبرة پادشاهان دفن نکردند. 
۲۶ و آنانی که بر او فتنه انگیختند، اینانند: زاباد، پسر شِمْعَه عَمُّونیه و یهُوزاباد، پسر شِمْریتِ موآبیه. 
۲۷ و اما حکایت پسرانش و عظمت وَحی که بر او نازل شد و تعمیر خانة خدا، اینک در مِدْرَسِ تواریخ پادشاهان مکتوب است، و پسرش اَمَصْیا در جایش پادشاه شد.