دوم تواریخ-باب دوازدهم 2Chronicles-12

حمله شیشق به اورشلیم  

۱ و چون سلطنت رَحُبْعام استوار گردید و خودش تقویت یافت، او با تمامی اسرائیل شریعت خداوند را ترک نمودند. 
۲ و در سال پنجم سلطنت رَحُبْعام، شِیشَق پادشاه مصر به اورشلیم برآمد زیرا که ایشان بر خداوند عاصی شده بودند. 
۳ با هزار و دویست ارابه و شصت هزار سوار و خلقی که از مصریان و لُوبیان و سُکیان و حَبَشیان همراهش آمدند، بیشمار بودند. 
۴ پس شهرهای حصاردار یهودا را گرفت و به اورشلیم آمد. 
۵ و شَمَعْیای نبی نزد رَحُبْعام و سروران یهودا که از ترس شِیشَق در اورشلیم جمع بودند آمده، به ایشان گفت: «خداوند چنین می‌فرماید: شما مرا ترک کردید پس من نیز شما را به دست شِیشَق ترک خواهم نمود.» 
۶ آنگاه سروران اسرائیل و پادشاه تواضع نموده، گفتند: «خداوند عادل است.» 
۷ و چون خداوند دید که ایشان متواضع شده‌اند، کلام خداوند بر شَمَعْیا نازل شده، گفت: «چونکه ایشان تواضع نموده‌اند ایشان را هلاک نخواهم کرد بلکه ایشان را اندک زمانی خلاصی خواهم داد و غضب من به دست شِیشَق بر اورشلیم ریخته نخواهد شد.» 
۸ «لیکن ایشان بندة او خواهند شد تا بندگی من و بندگی ممالک جهان را بدانند.» 
۹ پس شِیشَق پادشاه مصر به اورشلیم برآمده، خزانه‌های خانة خداوند و خزانه‌های خانة پادشاه را گرفت و همه چیز را برداشت و سپرهای طلا را که سلیمان ساخته بود برد. 
۱۰ و رَحُبْعام پادشاه به عوض آنها سپرهای برنجین ساخت و آنها را به دست سردارانِ شاطرانی که دَرِ خانة پادشاه را نگاهبانی می‌کردند سپرد.
۱۱ و هر وقتی که پادشاه به خانة خداوند داخل می‌شد شاطران آمده، آنها را بر می‌داشتند و آنها را به حجرة شاطران باز می‌آوردند. 
۱۲ و چون او متواضع شد، خشم خداوند از او برگشت تا او را بالکل هلاک نسازد؛ و در یهودا نیز اعمال نیکو پیدا شد. 
۱۳ و رَحُبْعام پادشاه، خویشتن را در اورشلیم قوی ساخته، سلطنت نمود. و رَحُبْعام چون پادشاه شد چهل و یک ساله بود، و در شهر اورشلیم که خداوند آن را از تمام اسباط اسرائیل برگزید تا اسم خود را در آن بگذارد، هفده سال پادشاهی کرد و اسم مادرش نعْمَه عَمُّونیه بود. 
۱۴ و او شرارت ورزید زیرا که خداوند را به تصمیم قلب طلب ننمود. 
۱۵ و اما وقایع اول و آخر رَحُبْعام آیا آنها در تواریخ شَمَعْیای نبی و تواریخ انساب عَدُّوی رایی مکتوب نیست؟ و در میان رَحُبْعام و یرُبْعام پیوسته جنگ می‌بود.
۱۶ پس رَحُبْعام با پدران خود خوابید و در شهر داود دفن شد و پسرش اَبِیا به جایش سلطنت کرد.