دوم تواریخ-باب هفتم 2Chronicles-07

تقدیس خانه خدا  

۱ و چون سلیمان از دعا کردن فارغ شد، آتش از آسمان فرود آمده، قربانی‌های سوختنی و ذبایح را سوزانید و جلال خداوند خانه را مملو ساخت. 
۲ و کاهنان به خانة خداوند نتوانستند داخل شوند، زیرا جلال یهُوَه خانة خداوند را پر کرده بود. 
۳ و چون تمامی بنی اسرائیل آتش را که فرود می‌آمد و جلال خداوند را که بر خانه می‌بود دیدند، روی خود را به زمین بر سنگفرش نهادند و سجده نموده، خداوند را حمد گفتند که او نیکو است، زیرا که رحمت او تا ابدالآباد است. 
۴ و پادشاه و تمامی قوم قربانی‌ها در حضور خداوند گذرانیدند. 
۵ و سلیمان پادشاه بیست و دو هزار گاو و صد و بیست هزار گوسفند برای قربانی گذرانید و پادشاه و تمامی قوم، خانة خدا را تبریک نمودند. 
۶ و کاهنان بر سر شغلهای مخصوص خود ایستاده بودند و لاویان، آلات نغمة خداوند را (به دست گرفتند) که داود پادشاه آنها را ساخته بود، تا خداوند را به آنها حمد گویند، زیرا که رحمت او تا ابدالآباد است؛ و داود به وساطت آنها تسبیح می‌خواند و کاهنان پیش ایشان کرِنّا می‌نواختند و تمام اسرائیل ایستاده بودند. 
۷ و سلیمان وسط صحنی را که پیش خانة خداوند بود، تقدیـس نمـود زیرا کـه در آنجا قربانی‌های سوختنی و پیه ذبایح سلامتی را می‌گذرانیـد، چونکـه مذبـح برنجینـی کـه سلیمـان ساخته بود، قربانی‌های سوختنی و هدایـای آردی و پیـه ذبایـح را گنجایـش نداشـت. 
۸ و در آنوقت سلیمان و تمامی اسرائیل با وی هفت روز را عید نگاه داشتند و آن انجمن بسیار بزرگ از مدخل حمات تا نهر مصر بود. 
۹ و در روز هشتم محفلی مقدّس برپا داشتند، زیرا که برای تبریک مذبح هفت روز و برای عید هفت روز نگاه داشتند. 
۱۰ و در روز بیست و سوم ماه هفتم، قوم را به خیمه‌های ایشان مرخص فرمود و ایشان به سبب احسانی که خداوند به داود و سلیمان و قوم خود اسرائیل کرده بود، شادمان و خوشدل بودند. 
۱۱ پس سلیمان خانة خداوند و خانة پادشاه را تمام کرد و هر آنچه سلیمان قصد نموده بود که در خانة خداوند و در خانة خود بسازد، آن را نیکو به انجام رسانید.

سخن خدا به سلیمان  

۱۲ و خداوند بر سلیمان در شب ظاهر شده، او را گفت: «دعای تو را اجابت نمودم و این مکان را برای خود برگزیدم تا خانة قربانی‌ها شود.» 
۱۳ اگر آسمان را ببندم تا باران نبارد و اگر امر کنم که ملخ، حاصل زمین را بخورد و اگر وبا در میان قوم خود بفرستم، 
۱۴ و قوم من که به اسم من نامیده شده‌اند متواضع شوند، و دعا کرده، طالب حضور من باشند، و از راههای بد خویش بازگشت نمایند، آنگاه من از آسمان اجابت خواهم فرمود، و گناهان ایشان را خواهم آمرزید و زمین ایشان را شفا خواهم داد. 
۱۵ و از این به بعد، چشمان من گشاده، و گوشهای من به دعایی که در این مکان کرده شود شنوا خواهد بود. 
۱۶ و حال این خانه را اختیار کرده، و تقدیس نموده‌ام که اسم من تا به ابد در آن قرار گیرد و چشم و دل من همیشه بر آن باشد. 
۱۷ و اگر تو به حضور من سلوک نمایی، چنانکه پدرت داود سلوک نمود و برحسب هر آنچه تو را امر فرمایم عمل نمایی و فرایض و احکام مرا نگاه داری، 
۱۸ آنگاه کرسی سلطنت تو را استوار خواهم ساخت چنانکه با پدرت داود عهد بسته، گفتم کسی که بر اسرائیل سلطنت نماید از تو منقطع نخواهد شد. 
۱۹ لیکن اگر شما برگردید و فرایض و احکام مرا که پیش روی شما نهاده‌ام ترک نمایید و رفته، خدایان غیر را عبادت کنید، و آنها را سجده نمایید، 
۲۰ آنگاه ایشان را از زمینی که به ایشان داده‌ام خواهم کند و این خانه را که برای اسم خود تقدیس نموده‌ام، از حضور خود خواهم افکند و آن را در میان جمیع قوم‌ها ضرب المثل و مسخره خواهم ساخت. 
۲۱ و این خانه که اینقدر رفیع است، هر که از آن بگذرد متحیر شده، خواهد گفت: برای چه خداوند به این زمین و به این خانه چنین عمل نموده است؟ 
۲۲ «و جواب خواهند داد: چونکه یهُوَه خدای پدران خود را که ایشان را از زمین مصر بیرون آورد ترک کردند و به خدایان غیر متمسّک شده، آنها را سجده و عبادت نمودند از این جهت تمامی این بلا را بر ایشان وارد آورده است.»