رومیان-باب دهم Romans-10

شریعت  مقدس

۱ ای برادران خوشی دل من و دعای من نزد خدا بجهت اسرائیل برای نجات ایشان است. 
۲ زیرا بجهت ایشان شهادت می‌دهم که برای خدا غیرت دارند لکن [بعضی] نه از روی معرفت. 
۳ زیرا که چون عدالت خدا را نشناخته، می‌خواستند عدالت خود را ثابت کنند، مطیع عدالت خدا نگشتند. 
۴ زیرا که مسیح است انجام شریعت بجهت عدالت برای هر کس که ایمان آورد. 
۵ زیرا موسی عدالت شریعت را بیان می‌کند که «هر که به این عمل کند، در این خواهد زیست.» 
۶ لکن عدالت ایمان بدینطور سخن می‌گوید که در خاطر خود مگو کیست که به آسمان صعود کند یعنی تا مسیح را فرود آورد، 
۷ یا کیست که به هاویه نزول کند یعنی تا مسیح را از مردگان برآورد.
۸ لکن چه می‌گوید؟ اینکه «کلام نزد تو و در دهانت و در قلب تو است یعنی این کلام ایمان که به آن وعظ می‌کنیم.» 
۹ زیرا اگر به زبان خود عیسی خداوند را اعتراف کنی و در دل خود ایمان آوری که خدا او را از مردگان برخیزانید، نجات خواهی یافت. 
۱۰ چونکه به دل ایمان آورده می‌شود برای عدالت و به زبان اعتراف می‌شود بجهت نجات. 
۱۱ و کتاب می‌گوید «هر که به او ایمان آورد خجل نخواهد شد.» 
۱۲ زیرا که در یهود و [ایمانداران] یونانی تفاوتی نیست که همان خداوند، خداوند همه است و دولتمند است برای همه که نام او را می‌خوانند. 
۱۳ زیرا هر که نام خداوند [خدای اسرائیل] را بخواند نجات خواهد یافت. 
۱۴ پس چگونه بخوانند کسی را که به او ایمان نیاورده‌اند؟ و چگونه ایمان آورند به کسی که خبر او را نشنیده‌اند؟ و چگونه بشنوند بدون واعظ؟ 
۱۵ و چگونه وعظ کنند جز اینکه فرستاده شوند؟ چنانکه مکتوب است که «چه زیبا است پایهای آنانی که به سلامتی بشارت می‌دهند و به چیزهای نیکو مژده می‌دهند.» 
۱۶ لکن همه بشارت را گوش نگرفتند زیرا اشعیا می‌گوید «خداوندا کیست که اخبار ما را باور کرد؟» 
۱۷ لهذا ایمان از شنیدن است و شنیدن از کلام خدا. 
۱۸ لکن می‌گویم آیا نشنیدند؟ البته شنیدند: «صوت ایشان در تمام جهان منتشر گردید و کلام ایشان تا اقصای ربع مسکون رسید.» 
۱۹ و می‌گویم آیا اسرائیل ندانسته‌اند؟ اول موسی می‌گوید: «من شما را به غیرت می‌آورم به آن که امتی نیست و بر قوم بی فهم شما را خشمگین خواهم ساخت.» 
۲۰ و اشعیا نیز جرأت کرده، می‌گوید: آنانی که طالب من نبودند مرا یافتند و به کسانی که مرا نطلبیدند ظاهر گردیدم.
۲۱ اما در حق [بعضی از] اسرائیل می‌گوید: «تمام روز دستهای خود را دراز کردم به سوی قومی نامطیع و مخالف.»