دوم قرنتیان-باب ششم 2corinthians-06

خدمت مصالحه

۱ پس چـون همکاران او هستیـم، التماس می‌نماییم که فیض خدا را بیفایده نیافته باشید. 
۲ زیرا می‌گوید: «در وقت مقبول تو را مستجاب فرمودم و در روز نجات تو را اعانت کردم.» اینک الحال زمان مقبول است؛ اینک الآن روز نجات است.

زحمات پولس در راه خدا  

۳ در هیچ چیز لغزش نمی‌دهیم که مبادا خدمت ما ملامت کرده شود، 
۴ بلکه در هر امری خود را ثابت می‌کنیم که خدام خدا هستیم: در صبر بسیار، در زحمات، در حاجات، در تنگیها، 
۵ در تازیانه‌‌‌ها، در زندانها، در فتنه‌‌‌ها، در محنتها، در بی خوابیها، در گرسنگیها، 
۶ در طهارت، در معرفت، در حلم، در مهربانی، در روح‌القدس، در محبت بیریا، 
۷ در کلام حق، در قوت خدا با اسلحه عدالت بر طرف راست و چپ، 
۸ به عزت و ذلت، و بد نامی و نیکنامی؛ چون گمراه کنندگان و اینک راستگو هستیم؛ 
۹ چون مجهول و اینک معروف؛ چون در حالت موت و اینک زنده هستیم؛ چون سیاست کرده شده، اما مقتول نی؛ 
۱۰ چون محزون، ولی دائماً شادمان؛ چون فقیر و اینک بسیاری را دولتمند می‌سازیم؛ چون بی چیز، اما مالک همه چیز.

یوغ ناموافق  

۱۱ ای قرنتیان، دهان ما به سوی شما گشاده و دل ما وسیع شده است. 
۱۲ در ما تنگ نیستید لیکن در احشای خود تنگ هستید. 
۱۳ پس در جزای این، زیرا که به فرزندان خود سخن می‌گویم، شما نیز گشاده شوید. 
۱۴ زیر یوغ ناموافق با بی ایمانان مشوید، زیرا عدالت را با گناه چه رفاقت و نور را با ظلمت چه شراکت است؟ 
۱۵ و مسیح را با بلیعال چه مناسبت و مومن را با کافر چه نصیب است؟ 
۱۶ و هیکل خدا را با بتها چه موافقت؟ زیرا شما هیکل خدای حی می‌باشید، چنانکه خدا گفت که «در ایشان ساکن خواهم بود و در ایشان راه خواهم رفت و خدای ایشان خواهم بود، و ایشان قوم من خواهند بود.» 
۱۷ پس خداوند می‌گوید: از میان ایشان بیرون آیید و جدا شوید و چیز ناپاک را لمس مکنید تا من شما را مقبول بدارم، 
۱۸ «و شما را پدر خواهم بود و شما مرا پسران و دختران خواهید بود؛ [یهُوَه] خداوند قادر مطلق می‌گوید.»