مزامیر-باب شصت و ششم Psalms-66

بانگ شادمانی برای خدا  

[برای سالار مغنیان. سرود و مزمور]

۱ ای تمامی زمین، برای خدا بانگ شادمانی بزنید! 
۲ جلال نام او را بسرایید، و در تسبیح او جلال او را توصیف نمایید! 
۳ خدا را گویید: «چه مَهیب است کارهای تو! از شدت قوّت تو دشمنانت نزد تو تذلل خواهند کرد!» 
۴ «تمامی زمین تو را پرستش خواهند کرد و تو را خواهند سرایید و به نام تو ترنم خواهند نمود.» سِلاه. 
۵ بیایید کارهای خدا را مشاهده کنید. او درکارهای خود به بنی آدم مهیب است. 
۶ دریا را به خشکی مبدل ساخت و مردم از نهر با پا عبور کردند. در آنجا بدو شادی نمودیم. 
۷ در توانایی خود تا به ابد سلطنت می‌کند و چشمانش مراقب امّت‌ها است. فتنه انگیزانْ خویشتن را برنیفرازند، سِلاه. 
۸ ای قوم ها، خدای ما را متبارک خوانید و آواز تسبیح او را بشنوانید. 
۹ که جانهای ما را در حیات قرار می‌دهد و نمی‌گذارد که پایهای ما لغزش خورد. 
۱۰ زیرا ای خدا تو ما را امتحان کرده‌ای و ما را غال گذاشته‌ای چنانکه نقره را غال می‌گذارند. 
۱۱ ما را به دام درآوردی و باری گران بر پشتهای ما نهادی. 
۱۲ مردمان را بر سر ما سوار گردانیدی و به آتش و آب در آمدیم. پس ما را به جای خرم بیرون آوردی. 
۱۳ قربانی‌های سوختنی به خانة تو خواهم آورد. نذرهای خود را به تو وفا خواهم نمود، 
۱۴ که لبهای خود را بر آنها گشودم و در زمان تنگی خود آنها را به زبان خود آوردم. 
۱۵ قربانی‌های سوختنی پرواری را نزد تو خواهم گذرانید. گوساله‌ها و بزها را با بخور قوچها ذبح خواهم کرد، سلاه. 
۱۶ ای همة خداترسان بیایید و بشنوید تا از آنچه او برای جان من کرده است خبر دهم. 
۱۷ به دهانم نزد او آواز خود را بلند کردم و تسبیح بلند بر زبان من بود. 
۱۸ اگر بدی را در دل خود منظور می‌داشتم، خداوند مرا نمی‌شنید. 
۱۹ لیکن خدا مرا شنیـده است و به آواز دعـای من توجه فرموده. 
۲۰ متبارک باد خدا که دعـای مـرا از خود، و رحمت خویش را از من برنگردانیده است.