مزامیر-باب شصت و سوم Psalms-63

جان من تشنه توست  

[مزمور داود هنگامی که در صحرای یهودا بود]

۱ ای خدا، تو خدای من هستی. در سَحَر تو را خواهم طلبید. جان من تشنة تو است و جسدم مشتاق تو در زمینِ خشک تشنة بی آب. 
۲ چنانکه در قدس بر تو نظر کردم تا قوّت و جلال تو را مشاهده کنم. 
۳ چونکه رحمت تو از حیات نیکوتر است. پس لبهای من ترا تسبیح خواهد خواند. 
۴ از این رو تا زنده هستم تو را متبارک خواهم خواند. و دستهای خود را به نام تو خواهم برافراشت. 
۵ جان من سیر خواهد شد چنانکه از مغز و پیه، و زبان من به لبهای شادمانی تو را حمد خواهد گفت، 
۶ چون تو را بر بستر خود یاد می‌آورم و در پاسهای شب در تو تفکر می‌کنم. 
۷ زیرا تو مددکار من بوده‌ای و زیر سایة بالهای تو شادی خواهم کرد. 
۸ جان من به تو چسبیده است و دست راست تو مرا تأیید کرده است. 
۹ و اما آنانی که قصد جان من دارند هلاک خواهند شد و در اسفل زمین فرو خواهند رفت. 
۱۰ ایشان به دم شمشیر سپرده می‌شوند و نصیب شغالها خواهند شد. 
۱۱ اما پادشاه در خدا شادی خواهد کرد و هر که بدو قسم خورَد، فخر خواهد نمود، زیرا دهان دروغ گویان بسته خواهد گردید.