مزامیر-باب پنجاه و پنجم Psalms-55

ناله از ظلم دوست  

[برای سالار مغنیان. قصیدة داود بر ذوات اوتار]

۱ ای خدا به دعای من گوش بگیر و خود را از تضرع من پنهان مکن! 
۲ به من گوش فراگیر و مرا مستجاب فرما! زیرا که در تفکر خود متحیرم و ناله می‌کنم  
۳ از آواز دشمن و به سبب ظلم شریر، زیرا که ظلم بر من می‌اندازند وبا خشم بر من جفا می‌کنند. 
۴ دل من در اندرونم پیچ و تاب می‌کند، و ترسهای موت بر من افتاده است. 
۵ ترس و لرز به من در آمده است. وحشتی هولناک مرا در گرفته است. 
۶ و گفتم کاش که مرا بالها مثل کبوتر می‌بود تا پرواز کرده، استراحت می‌یافتم. 
۷ هرآینه بجای دور می‌پریدم، و در صحرا مأوا می‌گزیدم، سلاه. 
۸ می شتافتم بسوی پناهگاهی از باد تند و از طوفان شدید. 
۹ ای خداوند آنها را هلاک کن و زبانهایشان را تفریق نما زیرا که در شهرْ ظلم و جنگ دیده‌ام. 
۱۰ روز و شب بر حصارهایش گردش می‌کنند و شرارت و مشقت در میانش می‌باشد. 
۱۱ فسادها در میان وی است و جور و حیله از کوچه‌هایش دور نمی‌شود. 
۱۲ زیرا دشمن نبود که مرا ملامت می‌کرد والاّ تحمل می‌کردم ؛ و خصم من نبود که بر مـن سربلندی می‌نمود؛ والاّ خود را از وی پنهان می‌ساختم، 
۱۳ بلکه تو بودی ای مرد نظیر من! ای یار خالص و دوست صدیق من! 
۱۴ که با یکدیگر مشورت شیرین می‌کردیم و به خانة خدا در انبـوه می‌خرامیدیـم. 
۱۵ موت بر ایشـان ناگهـان آیـد و زنـده بگـور فـرو روند. زیرا شرارت در مسکن‌های ایشان و در میان ایشان است. 
۱۶ و اما من نزد خدا فریاد می‌کنم و خداوند مرا نجات خواهد داد. 
۱۷ شامگاهان و صبح و ظهر شکایت و ناله می‌کنم و او آواز مرا خواهد شنید. 
۱۸ جانم را از جنگی که بر من شده بود، بسلامتی فدیه داده است. زیرا بسیاری با من مقاومت می‌کردند. 
۱۹ خدا خواهد شنید و ایشان را جواب خواهد داد، او که از ازل نشسته است، سِلاه. زیراکه در ایشان تبدیلها نیست و از خدا نمی‌ترسند. 
۲۰ دست خود را بر صلح اندیشان خویش دراز کرده، و عهد خویش را شکسته است. 
۲۱ سخنانِ چربِ زبانشْ نرم، لیکن دلش جنگ است. سخنانش چرب‌تر از روغن لیکن شمشیرهای برهنه است. 
۲۲ نصیب خود را به خداوند بسپار و تو را رزق خواهد داد. او تا به ابد نخواهد گذاشت که مردِ عادل جنبش خورد. 
۲۳ و تو ای خدا ایشان را به چاه هلاکت فرو خواهی آورد. مردمان خون ریز و حیله ساز، روزهای خود را نیمه نخواهند کرد. لیکن من بر تو توکل خواهم داشت.