مزامیر-باب چهل و پنجم Psalms-45

سرود عروس پادشاه  

[برای سالار مغنیان بر سوسنها. قصیدة بنی‌ قورح. سرود حبیبات]

۱ دل من به کلام نیکو می‌جوشد. انشاء خود را دربارة پادشاه می‌گویم. زبان من قلم کاتب ماهر است. 
۲ تو جمیل‌تر هستی از بنی آدم و نعمت بر لبهای تو ریخته شده است. بنابراین، خدا تو را مبارک ساخته است تا ابدالآباد. 
۳ ای جبار شمشیر خود را بر ران خود ببند، یعنی جلال و کبریایی خویش را. 
۴ و به کبریایی خود سوار شده، غالب شو به جهت راستی و حلم و عدالت ؛ و دست راستت چیزهای ترسناک را به تو خواهد آموخت. 
۵ به تیرهای تیزِ تو امّت‌ها زیر تو می‌افتند و به دل دشمنانِ پادشاه فرو می‌رود. 
۶ ای خدا، تخت تو تا ابدالآباد است ؛ عصای راستی عصای سلطنت تو است. 
۷ عدالت را دوست و شرارت را دشمن داشتی. بنابراین، خدا، خدای تو تو را به روغن شادمانی بیشتر از رفقایت مسح کرده است. 
۸ همه رختهای تو مُرّ و عود و سلیخه است، از قصرهای عاج که به تارها تو را خوش ساختند. 
۹ دختران پادشاهان از زنان نجیب تو هستند. ملکه به دست راستت در طلای اوفیر ایستاده است. 
۱۰ ای دختر بشنو و ببین و گوش خود را فرادار، و قوم خود و خانة پدرت را فراموش کن، 
۱۱ تا پادشاه مشتاق جمال تو بشود، زیرا او خداوند تو است پس او را عبادت نما. 
۱۲ و دختر صور با ارمغانی، و دولتمندان قوم رضامندی تو را خواهند طلبید. 
۱۳ دختر پادشاه تماماً در اندرون مجید است و رختهای او با طلا مُرَصَّع است. 
۱۴ به لباس طرازدار نزد پادشاه حاضر می‌شود. باکره‌های همراهان او در عقب وی نزد تو آورده خواهند شد. 
۱۵ به شادمانی و خوشی آورده می‌شوند و به قصر پادشاه داخل خواهند شد. 
۱۶ به عوض پدرانت پسرانت خواهند بود و ایشان را بر تمامی جهان سروران خواهی ساخت. 
۱۷ نام تو را در همة دهرها ذکر خواهم کرد. پس قوم‌ها تو را حمد خواهند گفت تا ابدالآباد.