مزامیر-باب چهلم Psalms-40

سرودی تازه

[برای سالار مغنیان. مزمور داود]

۱ انتظار بسیار برای خداوند کشیده‌ام، و به من مایل شده، فریاد مرا شنید. 
۲ و مرا از چاه هلاکت برآورد و از گِلِ لجن و پایهایم را بر صخره گذاشته، قدمهایم را مستحکم گردانید. 
۳ و سرودی تازه در دهانم گذارد یعنی حمد خدای ما را. بسیاری چون این را بینند ترسان شده، بر خداوند توکل خواهند کرد. 
۴ خوشابحال کسی که بر خداوند توکل دارد و به متکبران ظالم و مرتدان دروغ مایل نشود. 
۵ ای یهُوَه خدای ما چه بسیار است کارهای عجیب که تو کرده‌ای و تدبیرهایی که برای ما نموده‌ای. در نزد تو آنها را تقویم نتوان کرد، اگر آنها را تقریر و بیان بکنم، از حد شمار زیاده است. 
۶ در قربانی و هدیه رغبت نداشتی. اما گوشهای مرا باز کردی. قربانی سوختنی و قربانی گناه را نخواستی. 
۷ آنگاه گفتم: «اینک می‌آیم! در طومارکتاب دربارة من نوشته شده است.» 
۸ «در بجا آوردن ارادة تو ای خدای من رغبت می‌دارم و شریعت تو در اندرون دل من است.» 
۹ در جماعت بزرگ به عدالت بشارت داده‌ام. اینک لبهای خود را باز نخواهم داشت و تو ای خداوند می‌دانی. 
۱۰ عدالت تو را در دل خود مخفی نداشته‌ام. امانت و نجات تو را بیان کرده‌ام. رحمت و راستی تو را از جماعت بزرگ پنهان نکرده‌ام. 
۱۱ پس تو ای خداوند لطف خود را از من باز مدار. رحمت و راستی تو دائماً مرا محافظت کند. 
۱۲ زیرا که بلایای بیشمار مرا احاطه می‌کند. گناهانم دور مرا گرفته است به حدی که نمی‌توانم دید. از مویهای سر من زیاده است و دل من مرا ترک کرده است. 
۱۳ ای خداوند مرحمت فرموده، مرا نجات بده. ای خداوند به اعانت من تعجیل فرما. 
۱۴ آنانی که قصد هلاکت جان من دارند، جمیعاً خجل و شرمنده شوند، و آنانی که در بدی من رغبت دارند، به عقب برگردانیده و رسوا گردند. 
۱۵ آنانی که بر من هَه هَه می‌گویند، به سبب خجالت خویش حیران شوند. 
۱۶ و اما جمیع طالبان تو در تو وجد و شادی نمایند و آنانی که نجات تو را دوست دارند، دائماً گویند که خداوند بزرگ است. 
۱۷ و اما من مسکین و فقیر هستم و خداوند دربارة من تفکر می‌کند. تو معاون و نجات دهنده من هستی. ای خدای من، تأخیر مفرما.