مزامیر-باب سی ام Psalms-30
تسبیح خداوند
۱ ای خداوند تو را تسبیح می‌خوانم زیراکه مرا بالا کشیدی و دشمنانم را بر من مفتخر نساختی.
۲ ای یهوه خدای من، نزد تو استغاثه نمودم و مرا شفا دادی.
۳ ای خداوند جانم را از حفره برآوردی. مرا زنده ساختی تا به هاویه فرونروم.
۴ ای مقدّسان خداوند او را بسرایید و به ذکر قدوسیت او حمد گویید!
۵ زیرا که غضب او لحظه‌ای است و در رضامندی او زندگانی. شامگاه گریه نزیل می‌شود. صبحگاهان شادی رخ می‌نماید.
۶ و اما من در کامیابی خود گفتم: «جنبش نخواهم خورد تا ابدالآباد.»
۷ ای خداوند به رضامندی خود کوه مرا در قوّت ثابت گردانیدی و چون روی خود را پوشانیدی پریشان شدم.
۸ ای خداوند نزد تو فریاد بر می‌آورم و نزد خداوند تضرع می‌نمایم.
۹ در خون من چه فایده است چون به حفره فرو روم؟ آیا خاک تو را حمد می‌گوید و راستی تو را اخبار می‌نماید؟
۱۰ ای خداوند بشنو و به من کرم فرما. ای خداوند مددکار من باش.
۱۱ ماتم مرا برای من به رقص مبدل ساخته‌ای. پلاس را از من بیرون کرده و کمر مرا به شادی بسته‌ای.
۱۲ تا جلالم ترا سرود خواند و خاموش نشود. ای "یهوه" خـدای مـن، تـو را حمـد خواهم گفت تـا ابدالآباد.
 |  |
مزامیر-باب سی ام Psalms-30
Reviewed by جواد
on
جمعه, مهر ۰۳, ۱۳۹۴
Rating:
Reviewed by جواد
on
جمعه, مهر ۰۳, ۱۳۹۴
Rating:
