مزامیر-باب شانزدهم Psalms-16

اطمینان در خداوند

[مکتوم داود]  

۱ ای خدا مرا محافظت فرما، زیرا بر تو توکل می‌دارم. 
۲ خداوند را گفتم: «تو خداوند من هستی. نیکویی من نیست غیر از تو.» 
۳ و اما مقدّسانی که در زمین‌اند و فاضلان، تمامی خوشی من در ایشان است. 
۴ دردهای آنانی که عقب (خدای ) دیگر می‌شتابند، بسیار خواهد شد. هدایای خونی ایشان را نخواهم ریخت، بلکه نام ایشان را به زبانم نخواهم آورد. 
۵ خداوند نصیبِ قسمت و کاسة من است. تو قرعة مرا نگاه می‌داری. 
۶ خِطّه‌های من به جایهای خوش افتاد. میراث بَهی به من رسیده است. 
۷ خداوند را که مرا نصیحت نمود، متبارک می‌خوانم. شبانگاه نیز قلبم مرا تنبیه می‌کند. 
۸ خداوند را همیشه پیش روی خود می‌دارم. چونکه به دست راست من است، جنبش نخواهم خورد. 
۹ از این رو دلم شادی می‌کند و جلالم به وجد می‌آید؛ جسدم نیز در اطمینان ساکن خواهد شد. 
۱۰ زیرا جانم را در عالم اموات ترک نخواهی کرد، و قدوس خود را نخواهی گذاشت که فساد را بیند. 
۱۱ طریق حیات را به من خواهی آموخت. به حضور تو کمال خوشی است و به دست راست تو لذت‌ها تا ابدالآباد!