مزامیر-باب یکصد و بیست و یکم Psalms-121

اعانت الهی  

[سرود درجات]

۱ چشمان خود را به سوی کوهها بر می‌افرازم، که از آنجا اعانت من می‌آید. 
۲ اعانت من از جانب خداوند است، که آسمان و زمین را آفرید. 
۳ او نخواهد گذاشت که پای تو لغزش خورد. او که حافظ توست نخواهد خوابید. 
۴ اینک او که حافظ اسرائیل است، نمی‌خوابد و به خواب نمی‌رود. 
۵ خداوند حافظ تو می‌باشد. خداوند به دست راستت سایه تو است. 
۶ آفتاب در روز به تو اذّیت نخواهد رسانید و نه ماهتاب در شب. 
۷ خداوند تو را از هر بدی نگاه می‌دارد. او جان تو را حفظ خواهد کرد. 
۸ خداوند خروج و دخولت را نگاه خواهد داشت، از الآن و تا ابدالآباد.