مزامیر-باب دوازدهم Psalms-12

دعا برای نجات و حفاظت

[برای سالار مغنیان بر ثمانی. مزمور داود] 

۱ ای خداوند نجات بده زیرا که مرد مقدّس نابود شده است و امناء از میان بنی آدم نایاب گردیده‌اند! 
۲ همه به یکدیگر دروغ می‌گویند؛ به لبهای چاپلوس و دل منافق سخن می‌رانند. 
۳ خداوند همة لبهای چاپلوس را منقطع خواهد ساخت، و هر زبانی را که سخنان تکبرآمیز بگوید، 
۴ که می‌گویند: «به زبان خویش غالب می‌آییم. لبهای ما با ما است. کیست که بر ما خداوند باشد؟» 
۵ خداوند می‌گوید: «به سبب غارت مسکینان و نالة فقیران، الآن بر می‌خیزم و او را در نجاتی که برای آن آه می‌کشد، برپا خواهم داشت». 
۶ کلام خداوند کلام طاهر است، نقرة مصفای در قالِ زمین که هفت مرتبه پاک شده است. 
۷ تو ای خداوند ایشان را محافظت خواهی نمود؛ از این طبقه و تا ابدالآباد محافظت خواهی فرمود. 
۸ شریران به هر جانب می‌خرامند، وقتی که خباثت در بنی آدم بلند می‌شود.