مزامیر-باب یکصد و پانزدهم Psalms-115

خدای واحد حقیقی

۱ ما را نی، ای خداوند! ما را نی، بلکه نام خود را جلال ده! به سبب رحمتت و به سبب راستی خویش. 
۲ امّت‌ها چرا بگویند که «خدای ایشان الآن کجاست؟» 
۳ اما خدای ما در آسمانهاست. آنچه را که اراده نمود، به عمل آورده است. 
۴ بتهای ایشان نقره و طلاست، از صنعت دستهای انسان. 
۵ آنها را دهان است و سخن نمی‌گویند. آنها را چشمهاست و نمی‌بینند. 
۶ آنها را گوشهاست و نمی‌شنوند. آنها را بینی است و نمی‌بویند. 
۷ دستها دارند و لمس نمی‌کنند. و پایها و راه نمی‌روند. و به گلوی خود تنطّق نمی‌نمایند. 
۸ سازندگان آنها مثل آنها هستند، و هر که بر آنها توکل دارد. 
۹ ای اسرائیل بر خداوند توکل نما. او معاون و سپر ایشان است. 
۱۰ ای خاندانِ هارون بر خداوند توکل نمایید. او معاون و سپر ایشان است. 
۱۱ ای ترسندگانِ خداوند، بر خداوند توکل نمایید. او معاون و سپر ایشان است. 
۱۲ خداوند ما را به یاد آورده، برکت می‌دهد. خاندان اسرائیل را برکت خواهد داد و خاندان هارون را برکت خواهد داد. 
۱۳ ترسندگان خداوند را برکت خواهد داد، چه کوچک و چه بزرگ. 
۱۴ خداوند شما را ترقی خواهد داد، شما و فرزندان شما را. 
۱۵ شما مبارک خداوند هستید که آسمان و زمین را آفرید. 
۱۶ آسمانها، آسمانهای خداوند است و اما زمین را به بنی آدم عطا فرمود. 
۱۷ مردگان نیستند که یاه را تسبیح می‌خوانند؛ و نه آنانی که به خاموشی فرو می‌روند. 
۱۸ لیکن ما یاه را متبارک خواهیم خواند، از الآن و تا ابدالآباد. هلّلویاه!