امثال سلیمان-باب بیست و هفتم Proverbs-27

سایر امثال‌ سلیمان

۱ درباره فردا فخر منما، زیرا نمی‌دانی که روز چه خواهد زایید. 
۲ دیگری تو را بستاید و نه دهان خودت ؛ غریبی و نه لبهای تو. 
۳ سنگ سنگین است و ریگ ثقیل، اما خشم احمق از هر دو آنها سنگینتر است. 
۴ غضبْ ستم کیش است و خشمْ سیل ؛ اما کیست که در برابر حسد تواند ایستاد؟ 
۵ تنبیه آشکار از محبت پنهان بهتر است. 
۶ جراحات دوستْ وفادار است، اما بوسه‌های دشمن افراط است. 
۷ شکم سیر از شان عسل کراهت دارد، اما برای شکم گرسنه هر تلخی شیرین است. 
۸ کسی که از مکان خود آواره بشود، مثل گنجشکی است که از آشیانه‌اش آواره گردد. 
۹ روغن و عطر دل را شاد می‌کند، همچنان حلاوت دوست از مشورت دل. 
۱۰ دوست خود و دوست پدرت را ترک منما، و در روز مصیبت خود به خانه برادرت داخل مشو، زیرا که همسایه نزدیک از برادر دور بهتر است. 
۱۱ ای پسر من حکمت بیاموز و دل مرا شاد کن، تا ملامت کنندگان خود را مجاب سازم. 
۱۲ مرد زیرک، بلا را می‌بیند و خویشتن را مخفی می‌سازد؛ اما جاهلان می‌گذرند و در عقوبت گرفتار می‌شوند. 
۱۳ جامه آن کس را بگیر که به جهت غریب ضامن است ؛ و او را به رهن بگیر که ضامن بیگانگان است. 
۱۴ کسی که صبح زود برخاسته، دوست خود را به آواز بلند برکت دهد، از برایش لعنت محسوب می‌شود. 
۱۵ چکیدن دائمی آب در روز باران، و زن ستیزه جو مشابه‌اند. 
۱۶ هرکه او را باز دارد مثل کسی است که باد را نگاه دارد، یا روغن را که در دست راست خود گرفته باشد. 
۱۷ آهن، آهن را تیز می‌کند، همچنین مرد روی دوست خود را تیز می‌سازد. 
۱۸ هر که درخت انجیر را نگاه دارد میوه‌اش را خواهد خورد، و هر که آقای خود را ملازمت نماید محترم خواهد شد. 
۱۹ چنانکه در آب صورت به صورت است، همچنان دل انسان به انسان. 
۲۰ هاویه و اَبَدّون سیر نمی‌شوند، همچنان چشمان انسان سیر نخواهند شد. 
۲۱ بوته برای نقره و کوره به جهت طلاست، همچنان انسان از دهان ستایش کنندگان خود (آزموده می‌شود). 
۲۲ احمق را میان بلغور در هاون با دسته بکوب، و حماقتش از آن بیرون نخواهد رفت. 
۲۳ به حالت گله خود نیکو توجّه نما، و دل خود را به رمه خود مشغول ساز، 
۲۴ زیرا که دولت دائمی نیست، و تاج هم نسلاً بعد نسل (پایدار) نی. 
۲۵ علف را می‌بُرَنْد و گیاه سبز می‌روید، و علوفه کوهها جمع می‌شود، 
۲۶ بره‌ها برای لباس تو، و بزها به جهت اجاره زمین به کار می‌آیند، 
۲۷ و شیر بزها برای خوراک تو و خوراک خاندانت، و معیشت کنیزانت کفایت خواهد کرد.