امثال سلیمان-باب چهاردهم Proverbs-14

امثال‌ سلیمان

۱ هر زن حکیم خانه خود را بنا می‌کند،اما زن جاهل آن را با دست خود خراب می‌نماید. 
۲ کسی که به راستی خود سلوک می‌نماید از خداوند می‌ترسد، اما کسی که در طریق خود کج رفتار است او را تحقیر می‌نماید. 
۳ در دهان احمق چوب تکبّر است، اما لبهای حکیمان ایشان را محافظت خواهد نمود. 
۴ جایی که گاو نیست، آخور پاک است ؛ اما از قوّت گاو، محصول زیاد می‌شود. 
۵ شاهد امین دروغ نمی‌گوید، اما شاهد دروغ به کذب تنطّق می‌کند. 
۶ استهزا کننده حکمت را می‌طلبد و نمی‌یابد. اما به جهت مرد فهیم علم آسان است. 
۷ از حضور مرد احمق دور شو، زیرا لبهای معرفت را در او نخواهی یافت. 
۸ حکمت مرد زیرک این است که راه خود را درک نماید، اما حماقت احمقان فریب است. 
۹ احمقان به گناه استهزا می‌کنند، اما در میان راستان رضامندی است. 
۱۰ دل شخص تلخی خویشتن را می‌داند، و غریب در خوشی آن مشارکت ندارد. 
۱۱ خانه شریران منهدم خواهد شد، اما خیمه راستان شکوفه خواهد آورد. 
۱۲ راهی هست که به نظر آدمی مستقیم می‌نماید، اما عاقبت آن، طُرُق موت است. 
۱۳ هم در لهو و لعب دل غمگین می‌باشد، و عاقبت این خوشی حُزن است. 
۱۴ کسی که در دل مرتدّ است از راههای خود سیر می‌شود، و مرد صالح به خود سیر است. 
۱۵ مرد جاهل هر سخن را باور می‌کند، اما مرد زیرک در رفتار خود تأمّل می‌نماید. 
۱۶ مرد حکیم می‌ترسد و از بدی اجتناب می‌نماید، اما احمق از غرور خود ایمن می‌باشد. 
۱۷ مرد کج خلق، احمقانه رفتار می‌نماید، و (مردم ) از صاحب سؤظن نفرت دارند. 
۱۸ نصیب جاهلان حماقت است، اما معرفت، تاجِ زیرکان خواهد بود. 
۱۹ بدکاران در حضور نیکان خم می‌شوند، و شریران نزد دروازه‌های عادلان می‌ایستند. 
۲۰ همسایه فقیر نیز از او نفرت دارد، اما دوستان شخص دولتمند بسیارند. 
۲۱ هر که همسایه خود را حقیر شمارد گناه می‌ورزد، اما خوشابحال کسی که بر فقیران ترحّم نماید. 
۲۲ آیا صاحبان تدبیر فاسد گمراه نمی‌شوند، اما برای کسانی که تدبیر نیکو می‌نمایند، رحمت و راستی خواهد بود. 
۲۳ از هر مشقّتی منفعت است، اما کلام لبها به فقر محض می‌انجامد. 
۲۴ تاج حکیمان دولت ایشان است، اما حماقت احمقان حماقت محض است. 
۲۵ شاهد امین جانها را نجات می‌بخشد، اما هر که به دروغ تنطّق می‌کند فریب محض است. 
۲۶ در ترس خداوند اعتماد قوی است، و فرزندان او را ملجأ خواهد بود. 
۲۷ ترس خداوند چشمه حیات است، تا از دامهای موت اجتناب نمایند. 
۲۸ جلال پادشاه از کثرت مخلوق است، و شکستگی سلطان از کمی مردم است. 
۲۹ کسی که دیرغضب باشد کثیرالفهم است، و کج خلق حماقت را به نصیب خود می‌برد. 
۳۰ دل آرام حیات بدن است، اما حسد پوسیدگی استخوانها است. 
۳۱ هر که بر فقیر ظلم کند آفریننده خود را حقیر می‌شمارد، و هر که بر مسکین ترحّم کند او را تمجید می‌نماید. 
۳۲ شریر از شرارت خود به زیر افکنده می‌شود، اما مرد عادل چون بمیرد اعتماد دارد. 
۳۳ حکمت در دل مرد فهیم ساکن می‌شود، اما در اندرون جاهلان آشکار می‌گردد. 
۳۴ عدالت قوم را رفیع می‌گرداند، اما گناه برای قوم، عار است. 
۳۵ رضامندی پادشاه بر خادمِ عاقل است، اما غضب او بر پست فطرتان.