اعداد-باب نهم Numbers-09
۱ و در ماه اول سال دوم بعد از بیرون آمدن ایشان از زمین مصر، خداوند موسی را در صحرای سینا خطاب کرده، گفت:
۲ بنی اسرائیل عید فصح را در موسمش بجا آورند.
۳ در روز چهاردهم این ماه آن را در وقت عصر در موسمش بجا آورید، برحسب همة فرایضش و همة احکامش آن را معمول دارید.
۴ پس موسی به بنی اسرائیل گفت که فصح را بجا آورند.
۵ و فصح را در روز چهاردهم ماه اول، در وقت عصر در صحرای سینا بجا آوردند؛ برحسب هرچه خداوند به موسی امر فرموده بود بنی اسرائیل چنان عمل نمودند.
۶ اما بعضی اشخاص بودند که از مِیت آدمی نجس شده، فصح را در آن روز نتوانستند بجا آورند، پس در آن روز نزد موسی و هارون آمدند،
۷ و آن اشخاص وی را گفتند که ما از میت آدمی نجس هستیم ؛ پس چرا از گذرانیدن قربانی خداوند در موسمش در میان بنی اسرائیل ممنوع شویم؟
۸ موسی ایشان را گفت: بایستید تا آنچه خداوند در حق شما امر فرماید، بشنوم.
۹ و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:
۱۰ بنی اسرائیل را خطاب کرده، بگو: اگر کسی از شما یا از اعقاب شما از میت نجس شود، یا در سَفَرِ دور باشد، مع هذا فصح را برای خداوند بجا آورد.
۱۱ در روز چهاردهم ماه دوم، آن را در وقت عصر بجا آورند، و آن را با نان فطیر و سبزی تلخ بخورند.
۱۲ چیزی از آن تا صبح نگذارند و از آن استخوانی نشکنند؛ برحسب جمیع فرایض فصح آن را معمول دارند.
۱۳ اما کسی که طاهر باشد و در سفر نباشد و از بجا آوردن فصح بازایستد، آن کس از قوم خود منقطع شود، چونکه قربانی خداوند را در موسمش نگذرانیده است، آن شخص گناه خود را متحمل خواهد شد.
۱۴ و اگر غریبی در میان شما مأوا گزیند و بخواهد که فصح را برای خداوند بجا آورد، برحسب فریضه و حکم فصح عمل نماید، برای شما یک فریضه می باشد خواه برای غریب و خواه برای متوطن.
۲ بنی اسرائیل عید فصح را در موسمش بجا آورند.
۳ در روز چهاردهم این ماه آن را در وقت عصر در موسمش بجا آورید، برحسب همة فرایضش و همة احکامش آن را معمول دارید.
۴ پس موسی به بنی اسرائیل گفت که فصح را بجا آورند.
۵ و فصح را در روز چهاردهم ماه اول، در وقت عصر در صحرای سینا بجا آوردند؛ برحسب هرچه خداوند به موسی امر فرموده بود بنی اسرائیل چنان عمل نمودند.
۶ اما بعضی اشخاص بودند که از مِیت آدمی نجس شده، فصح را در آن روز نتوانستند بجا آورند، پس در آن روز نزد موسی و هارون آمدند،
۷ و آن اشخاص وی را گفتند که ما از میت آدمی نجس هستیم ؛ پس چرا از گذرانیدن قربانی خداوند در موسمش در میان بنی اسرائیل ممنوع شویم؟
۸ موسی ایشان را گفت: بایستید تا آنچه خداوند در حق شما امر فرماید، بشنوم.
۹ و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:
۱۰ بنی اسرائیل را خطاب کرده، بگو: اگر کسی از شما یا از اعقاب شما از میت نجس شود، یا در سَفَرِ دور باشد، مع هذا فصح را برای خداوند بجا آورد.
۱۱ در روز چهاردهم ماه دوم، آن را در وقت عصر بجا آورند، و آن را با نان فطیر و سبزی تلخ بخورند.
۱۲ چیزی از آن تا صبح نگذارند و از آن استخوانی نشکنند؛ برحسب جمیع فرایض فصح آن را معمول دارند.
۱۳ اما کسی که طاهر باشد و در سفر نباشد و از بجا آوردن فصح بازایستد، آن کس از قوم خود منقطع شود، چونکه قربانی خداوند را در موسمش نگذرانیده است، آن شخص گناه خود را متحمل خواهد شد.
۱۴ و اگر غریبی در میان شما مأوا گزیند و بخواهد که فصح را برای خداوند بجا آورد، برحسب فریضه و حکم فصح عمل نماید، برای شما یک فریضه می باشد خواه برای غریب و خواه برای متوطن.
۱۵ و در روزی که مسکن برپا شد، ابر مسکن خیمة شهادت را پوشانید، و از شب تا صبح مثل منظر آتش بر مسکن می بود.
۱۶ همیشه چنین بود که ابر آن را می پوشانید و منظر آتش در شب.
۱۷ و هرگاه ابر از خیمه برمی خاست، بعد از آن بنی اسرائیل کوچ می کردند و در هر جایی که ابر ساکن می شد، آنجا بنی اسرائیل اردو می زدند.
۱۸ به فرمان خداوند بنی اسرائیل کوچ می کردند و به فرمان خداوند اردو می زدند، همة روزهایی که ابر بر مسکن ساکن می بود، در اردو می ماندند.
۱۹ و چون ابر، روزهای بسیار برمسکن توقف می نمود، بنی اسرائیل ودیعت خداوند را نگاه می داشتند و کوچ نمی کردند.
۲۰ و بعضی اوقات ابر ایام قلیلی بر مسکن می ماند، آنگاه به فرمان خداوند در اردو می ماندند و به فرمان خداوند کوچ می کردند.
۲۱ و بعضی اوقات، ابر از شام تا صبح می ماند و در وقت صبح ابر برمی خاست، آنگاه کوچ می کردند، یا اگر روز و شب می ماند چون ابر برمی خاست، می کوچیدند.
۲۲ خواه دو روز و خواه یک ماه و خواه یک سال، هر قدر ابر بر مسکن توقف نموده، بر آن ساکن می بود، بنی اسرائیل در اردو می ماندند، و کوچ نمی کردند و چون برمی خاست، می کوچیدند.
۲۳ به فرمان خداوند اردو می زدند، و به فرمان خداوند کوچ می کردند، و ودیعت خداوند را برحسب آنچه خداوند به واسطة موسی فرموده بود، نگاه می داشتند.
۱۶ همیشه چنین بود که ابر آن را می پوشانید و منظر آتش در شب.
۱۷ و هرگاه ابر از خیمه برمی خاست، بعد از آن بنی اسرائیل کوچ می کردند و در هر جایی که ابر ساکن می شد، آنجا بنی اسرائیل اردو می زدند.
۱۸ به فرمان خداوند بنی اسرائیل کوچ می کردند و به فرمان خداوند اردو می زدند، همة روزهایی که ابر بر مسکن ساکن می بود، در اردو می ماندند.
۱۹ و چون ابر، روزهای بسیار برمسکن توقف می نمود، بنی اسرائیل ودیعت خداوند را نگاه می داشتند و کوچ نمی کردند.
۲۰ و بعضی اوقات ابر ایام قلیلی بر مسکن می ماند، آنگاه به فرمان خداوند در اردو می ماندند و به فرمان خداوند کوچ می کردند.
۲۱ و بعضی اوقات، ابر از شام تا صبح می ماند و در وقت صبح ابر برمی خاست، آنگاه کوچ می کردند، یا اگر روز و شب می ماند چون ابر برمی خاست، می کوچیدند.
۲۲ خواه دو روز و خواه یک ماه و خواه یک سال، هر قدر ابر بر مسکن توقف نموده، بر آن ساکن می بود، بنی اسرائیل در اردو می ماندند، و کوچ نمی کردند و چون برمی خاست، می کوچیدند.
۲۳ به فرمان خداوند اردو می زدند، و به فرمان خداوند کوچ می کردند، و ودیعت خداوند را برحسب آنچه خداوند به واسطة موسی فرموده بود، نگاه می داشتند.
 |  |
اعداد-باب نهم Numbers-09
Reviewed by جواد
on
شنبه, مرداد ۱۰, ۱۳۹۴
Rating:
Reviewed by جواد
on
شنبه, مرداد ۱۰, ۱۳۹۴
Rating:
