اعداد-باب پنجم Numbers-05

تطهیر اردوگاه

۱ و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت: 
۲ بنی اسرائیل را امر فرما که مبروص را و هرکه جریان دارد و هرکه از مَیتَه نجس شود، از اردو اخراج کنند. 
۳ خواه مرد و خواه زن، ایشان را اخراج نمایید؛ بیرون از اردو ایشان را اخراج نمایید، تا اردوی خود را جایی که من در میان ایشان ساکن هستم، نجس نسازند.
۴ و بنی اسرائیل چنین کردند، و آن کسان را بیرون از اردو اخراج کردند. چنانکه خداوند به موسی گفته بود، بنی اسرائیل به آن طور عمل نمودند.

جبران جرم

۵ و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت: 
۶ بنی اسرائیل را بگو: هرگاه مردی یا زنی به هرکدام از جمیع گناهان انسان مرتکب شده، به خداوند خیانت ورزد، و آن شخص مجرم شود، 
۷ آنگاه گناهی را که کرده است اعتراف بنماید، و اصل جرم خود را رد نماید، و خمس آن را برآن مزید کرده، به کسی که بر او جرم نموده است، بدهد. 
۸ و اگر آن کس را ولیای نباشد که دیة جرم به او داده شود، آنگاه دیة جرمی که برای خداوند داده می شود، از آن کاهن خواهد بود، علاوه بر قوچ کفاره که به آن دربارة وی کفاره می شود. 
۹ و هر هدیة افراشتنی از همة موقوفات بنی اسرائیل که نزد کاهن می آورند، از آن او باشد. 
۱۰ و موقوفات هر کس از آن او خواهد بود، و هرچه که کسی به کاهن بدهد، از آن او باشد.

خیانت زن شوهردار

۱۱ و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت: 
۱۲ بنی اسرائیل را خطاب کرده، به ایشان بگو: هرگاه زن کسی از او برگشته، به وی خیانت ورزد، 
۱۳ و مردی دیگر با او همبستر شود، و این از چشمان شوهرش پوشیده و مستور باشد، آن زن نجس می باشد. و اگر بر او شاهدی نباشد و درعین فعل گرفتار نشود، 
۱۴ و روح غیرت بر او بیاید و به زن خود غیور شود، و آن زن نجس شده باشد، یا روح غیرت بر او بیاید و به زن خود غیور شود، و آن زن نجس نشده باشد، 
۱۵ پس آن مرد زن خود را نزد کاهن بیاورد، و بجهت او برای هدیه، یک عشر ایفة آرد جوین بیاورد، و روغن بر آن نریزد، و کندر بر آن ننهد، زیرا که هدیة غیرت است و هدیة یادگار، که گناه را بیاد می آورد. 
۱۶ و کاهن او را نزدیک آورده، به حضور خداوند برپا دارد. 
۱۷ و کاهن آب مقدس در ظرف سفالین بگیرد، و کاهن قدری از غباری که بر زمین مسکن باشد گرفته، بر آب بپاشد. 
۱۸ و کاهن زن را به حضور خداوند برپا داشته، موی سر او را باز کند و هدیة یادگار را که هدیة غیرت باشد بر دست آن زن بگذارد، و آب تلخ لعنت بر دست کاهن باشد. 
۱۹ و کاهن به زن قسم داده، به وی بگوید: اگر کسی با تو همبستر نشده، و اگر بسوی نجاست به کسی غیر از شوهر خود برنگشته ای، پس از این آب تلخ لعنت مبرا شوی. 
۲۰ و لیکن اگر به غیر از شوهر خود برگشته، نجس شده ای، و کسی غیر از شوهرت با تو همبستر شده است، 
۲۱ آنگاه کاهن زن را قسم لعنت بدهد و کاهن به زن بگوید: خداوند تو را در میان قومت مورد لعنت و قسم بسازد به اینکه خداوند ران تو را ساقط و شکم تو را مُنْتَفَخ گرداند. 
۲۲ و این آب لعنت در احشای تو داخل شده، شکم تو را منتفخ و ران تو را ساقط بسازد. و آن زن بگوید: آمین آمین. 
۲۳ و کاهن این لعنتها را در طوماری بنویسد، و آنها را در آب تلخ محو کند. 
۲۴ و آن آب لعنت تلخ را به زن بنوشاند، و آن آب لعنت در او داخل شده، تلخ خواهد شد. 
۲۵ و کاهن هدیة غیرت را از دست زن گرفته، آن هدیه را به حضور خداوند بجنباند، و آن را نزد مذبح بیاورد. 
۲۶ و کاهن مشتی از هدیه برای یادگاری آن گرفته، آن را بر مذبح بسوزاند و بعد از آن، آن آب را به زن بنوشاند. 
۲۷ و چون آب را به او نوشانید، اگر نجس شده و به شوهر خود خیانت ورزیده باشد، آن آب لعنت داخل او شده، تلخ خواهد شد، و شکم او مُنْتَفَخ و ران او ساقط خواهد گردید، و آن زن در میان قوم خود مورد لعنت خواهدبود. 
۲۸ و اگر آن زن نجس نشده، طاهر باشد، آنگاه مبرا شده، اولاد خواهد زایید. 
۲۹ این است قانون غیرت، هنگامی که زن از شوهر خود برگشته، نجس شده باشد. 
۳۰ یا هنگامی که روح غیرت بر مرد بیاید، و بر زنش غیور شود، آنگاه زن را به حضور خداوند برپا بدارد، و کاهن تمامی این قانون را دربارة او اجرا دارد. 
۳۱ پس آن مرد از گناه مبرا شود، و زن گناه خود را متحمل خواهد بود.