لاویان-باب بیست و دوم Leviticus-22

قوانین برای کاهنان

۱ و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت: 
۲ هارون و پسرانش را بگو که از موقوفات بنی اسرائیل که برای من وقف می کنند احتراز نمایند، و نام قدوس مرا بی حرمت نسازند. من " یهُوَه " هستم. 
۳ به ایشان بگو: هر کس از همة ذریت شما در نسلهای شما که به موقوفاتی که بنی اسرائیل برای خداوند وقف نمایند نزدیک بیاید، و نجاست او بر وی باشد، آن کس از حضور من منقطع خواهد شد. من " یهُوَه " هستم. 
۴ هر کس از ذریت هارون که مبروص یا صاحب جریان باشد تا طاهر نشود، از چیزهای مقدس نخورد، و کسی که هر چیزی را که از میت نجس شود لمس نماید، و کسی که منی از وی درآید، 
۵ و کسی که هر حشرات را که از آن نجس می شوند لمس نماید، یا آدمی را که از او نجس می شوند از هر نجاستی که دارد. 
۶ پس کسی که یکی از اینها را لمس نماید تا شام نجس باشد، و تا بدن خود را به آب غسل ندهد از چیزهای مقدس نخورد. 
۷ و چون آفتاب غروب کند، آنگاه طاهر خواهد بود، و بعد از آن از چیزهای مقدس بخورد چونکه خوراک وی است. 
۸ مِیته یا دریده شده را نخورد تا از آن نجس شود. من " یهُوَه " هستم. 
۹ پس وصیت مرا نگاه دارند مبادا به سبب آن متحمل گناه شوند. و اگر آن را بی حرمت نمایند بمیرند. من یهُوَه هستم که ایشان را تقدیس می نمایم. 
۱۰ هیچ غریبی چیز مقدس نخورد، و مهمان کاهن ومزدور او چیز مقدس نخورد. 
۱۱ اما اگر کاهن کسی را بخرد، زرخرید او می باشد. او آن را بخورد و خانه زاد او نیز. هر دو خوراک او را بخورند. 
۱۲ و دختر کاهن اگر منکوحة مرد غریب باشد، از هدایای مقدس نخورد. 
۱۳ و دختر کاهن که بیوه یا مطلقه بشود و اولاد نداشته، به خانه پدر خود مثل طفولیتش برگردد، خوراک پدر خود را بخورد، لیکن هیچ غریب از آن نخورد. 
۱۴ و اگر کسی سهواً چیز مقدس را بخورد، پنج یک بر آن اضافه کرده، آن چیز مقدس را به کاهن بدهد. 
۱۵ و چیزهای مقدس بنی اسرائیل را که برای خداوند می گذرانند، بی حرمت نسازند. 
۱۶ و به خوردن چیزهای مقدس ایشان، ایشان را متحمل جرم گناه نسازند، زیرا من " یهوه " هستم که ایشان را تقدیس می نمایم.

قربانی نا مقبول

۱۷ و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت: 

۱۸ هارون و پسرانش و جمیع بنی اسرائیل را خطاب کرده، به ایشان بگو: هر کس از خاندان اسرائیل و از غریبانی که در اسرائیل باشند که قربانی خود را بگذراند، خواه یکی از نذرهای ایشان، خواه یکی از نوافل ایشان، که آن را برای قربانی سوختنی نزد خداوند می گذرانند، 

۱۹ تا شما مقبول شوید. آن را نر بی عیب از گاو یا از گوسفند یا از بز بگذرانید. 

۲۰ هر چه را که عیب دارد مگذرانید، برای شما مقبول نخواهد شد. 

۲۱ و اگر کسی ذبیحه سلامتی برای خداوند بگذراند، خواه برای وفای نذر، خواه برای نافله، چه از رمه چه از گله، آن بی عیب باشد تا مقبول بشود، البته هیچ عیب در آن نباشد. 

۲۲ کور یا شکسته یا مجروح یا آبله دار یا صاحب جَرَب یا گری، اینها را برای خداوند مگذرانید، و از اینها هدیة آتشین برای خداوند بر مذبح مگذارید. 

۲۳ اما گاو و گوسفند که زاید یا ناقص اعضا باشد، آن را برای نوافل بگذران، لیکن برای نذر قبول نخواهد شد. 

۲۴ و آنچه را که بیضة آن کوفته یا فشرده یا شکسته یا بریده باشد، برای خداوند نزدیک میاورید، و در زمین خود قربانی مگذرانید. 

۲۵ و از دست غریب نیز طعام خدای خود را از هیچ یک از اینها مگذرانید، زیرا فساد آنها در آنهاست چونکه عیب دارند، برای شما مقبول نخواهند شد.

۲۶ و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت: 

۲۷ چون گاو یا گوسفند یا بز زاییده شود، هفت روز نزد مادر خود بماند و در روز هشتم و بعد برای قربانی هدیة آتشین نزد خداوند مقبول خواهد شد. 

۲۸ اما گاو یا گوسفند آن را با بچه اش در یک روز ذبح منمایید. 

۲۹ و چون ذبیحه تشکر برای خداوند ذبح نمایید، آن را ذبح کنید تا مقبول شوید. 

۳۰ در همان روز خورده شود و چیزی از آن را تا صبح نگاه ندارید. من " یهُوَه " هستم. 

۳۱ پس اوامر مرا نگاه داشته، آنها را بجا آورید. من " یهُوَه " هستم. 

۳۲ و نام قدوس مرا بی حرمت مسازید و در میان بنی اسرائیل تقدیس خواهم شد. من یهُوَه هستم که شما را تقدیس می نمایم. 

۳۳ و شما را از زمین مصر بیرون آوردم تا خدای شما باشم. من " یهُوَه " هستم.