لاویان-باب هفتم Leviticus-07

قانون قربانی جرم

۱ و این است قانون قربانی جرم ؛ این قدس اقداس است.
۲ در جایی که قربانی سوختنی را ذبح کنند، قربانی جرم را نیز ذبح بکنند، و خونش را به اطراف مذبح بپاشند. 
۳ و از آن همه پیه اش را بگذراند، دنبه و پیه که احشا را می پوشاند. 
۴ و دو گُرده و پیهی که بر آنهاست که بر دو تهیگاه است، و سفیدی را که بر جگر است، با گُرده ها جدا کند. 
۵ و کاهن آنها را برای هدیة آتشین بجهت خداوند بسوزاند. این قربانی جرم است. 
۶ و هر ذکوری از کاهنان آن را بخورد، در مکان مقدّس خورده شود. این قدس اقداس است. 
۷ قربانی جرم مانند قربانی گناه است. آنها را یک قانون است. کاهنی که به آن کفاره کند از آن او خواهد بود. 
۸ و کاهنی که قربانی سوختنی کسی را گذراند، آن کاهن پوست قربانی سوختنی را که گذرانیـد برای خـود نگاه دارد. 
۹ و هر هدیـة آردی که در تنـور پخته شـود و هـر چه بـر تابـه یـا سـاج ساخته شـود از آن کاهـن که آن را گذرانیـد خواهـد بـود. 
۱۰ و هر هدیـة آردی، خواه به روغـن سرشتـه شده، خواه خشک، از آن همـة پسـران هـارون بی تفـاوت یکدیگـر خواهـد بـود.

قانون ذبیحه سلامتی

۱۱ و این است قانون ذبیحه سلامتی که کسی نزد خداوند بگذراند. 
۱۲ اگر آن را برای تشکر بگذراند پس با ذبیحه تشکر، قرصهای فطیر سرشته شده به روغن، و نازکهای فطیر مالیده شده به روغن، و از آرد نرم آمیخته شده، قرصهای سرشته شدة به روغن را بگذراند. 
۱۳ با قرصهای نان خمیر مایه دار قربانی خود را همراه ذبیحه تشکر سلامتی خود بگذراند. 
۱۴ و از آن از هر قربانی یکی را برای هدیه افراشتنی نزد خداوند بگذراند، و از آنِ آن کاهن که خون ذبیحه سلامتی را می پاشد خواهد بود. 
۱۵ و گوشت ذبیحه تشکر سلامتی او در روز قربانی وی خورده شود، چیزی از آن را تا صبح نگذارد. 
۱۶ و اگر ذبیحه قربانی او نذری یا تبرعی باشد، در روزی که ذبیحه خود را می گذراند خورده شود، و باقی آن در فردای آن روز خورده شود. 
۱۷ و باقی گوشت ذبیحه در روز سوم به آتش سوخته شود. 
۱۸ و اگر چیزی از گوشت ذبیحه سلامتی او در روز سوم خورده شود مقبول نخواهد شد و برای کسی که آن را گذرانید محسوب نخواهد شد، نجس خواهد بود. و کسی که آن را بخورد گناه خود را متحمل خواهد شد. 
۱۹ و گوشتی که به هر چیز نجس برخورد، خورده نشود، به آتش سوخته شود، و هر که طاهر باشد از آن گوشت بخورد. 
۲۰ لیکن کسی که از گوشت ذبیحه سلامتی که برای خداوند است بخورد و نجاست او بر او باشد، آن کس از قوم خود منقطع خواهد شد. 
۲۱ و کسی که هر چیز نجس را خواه نجاست آدمی، خواه بهیمة نجس، خواه هر چیز مکروه نجس را لمس کند، و از گوشت ذبیحه سلامتی که برای خداوند است بخورد، آن کس از قوم خود منقطع خواهد شد.

قانون در مورد پیه و خون

۲۲ و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت: 
۲۳ بنی اسرائیل را خطاب کرده، بگو: هیچ پیه گاو و گوسفند و بز را مخورید. 
۲۴ اما پیه مردار و پیه حیوان دریده شده برای هر کار استعمال می شود، لیکن هرگز خورده نشود. 
۲۵ زیرا هر که پیه جانوری که از آن هدیة آتشین برای خداوند می گذرانند بخورد، آن کس که خورد، از قوم خود منقطع شود. 
۲۶ و هیچ خون را خواه از مرغ خواه از بهایم در همة مسکنهای خود مخورید. 
۲۷ هر کسی که از هر قسم خون بخورد، آن کس از قوم خود منقطع خواهد شد.

حصه کاهنان

۲۸ و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت: 
۲۹ بنی اسرائیل را خطاب کرده، بگو: هر که ذبیحه سلامتی خود را برای خداوند بگذراند، قربانی خود را از ذبیحه سلامتی خود نزد خداوند بیاورد. 
۳۰ به دستهای خود هدایای آتشین خداوند را بیاورد، پیه را با سینه بیاورد تا سینه بجهت هدیة جنبانیدنی به حضور خداوند جنبانیده شود. 
۳۱ و کاهن پیه را بر مذبح بسوزاند، و سینه از آن هارون و پسرانش خواهد بود. 
۳۲ و ران راست را برای هدیه افراشتنی از ذبایح سلامتی خود به کاهن بدهید. 
۳۳ آن کس از پسران هارون که خون ذبیحه سلامتی وپیه را گذرانید، ران راست حِصِّة وی خواهد بود. 
۳۴ زیرا سینة جنبانیدنی و ران افراشتنی را از بنی اسرائیل ازذبایح سلامتی ایشان گرفتم، و آنها را به هارون کاهن و پسرانش به فریضة ابدی از جانب بنی اسرائیل دادم.
۳۵ این است حصة مسح هارون و حصّة مسح پسرانش از هدایای آتشین خداوند، در روزی که ایشان را نزدیک آورد تا برای خداوند کهانت کنند. 
۳۶ که خداوند امر فرمود که به ایشان داده شود، در روزی که ایشان را از میان بنی اسرائیل مسح کرد، این فریضة ابدی در نسلهای ایشان است. 
۳۷ این است قانون قربانی سوختنی و هدیه آردی و قربانی گناه و قربانی جرم و قربانی تقدیس و ذبیحه سلامتی، 
۳۸ که خداوند به موسی در کوه سینا امر فرموده بود، در روزی که بنی اسرائیل را مأمور فرمود تا قربانی های خود را نزد خداوند بگذرانند در صحرای سینا.