لاویان-باب چهارم Leviticus-04

قربانی گناه

۱ و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت: 
۲ بنی اسرائیل را خطاب کرده، بگو: اگر کسی سهواً گناه کند، در هر کدام از نواهی خداوند که نباید کرد، و به خلاف هریک از آنها عمل کند، 
۳ اگر کاهن که مسح شده است گناهی ورزد و قوم را مجرم سازد، پس برای گناهی که کرده است، گوساله ای بی عیب از رمه برای قربانی گناه نزد خداوند بگذراند. 
۴ و گوساله را به در خیمة اجتماع به حضور خداوند بیاورد، و دست خود را بر سر گوساله بنهد و گوساله را به حضور خداوند ذبح نماید. 
۵ و کاهن مسح شده از خون گوساله گرفته، آن را به خیمة اجتماع درآورد. 
۶ و کاهن انگشت خود را در خون فرو برد، و به حضور خداوند پیش حجاب قدس قدری از خون را هفت مرتبه بپاشد. 
۷ و کاهن قدری از خون را بر شاخه های مذبح بخور معطر که در خیمة اجتماع است، به حضور خداوند بپاشد، وهمة خون گوساله را بر بنیان مذبح قربانی سوختنی که به در خیمة اجتماع است بریزد. 
۸ و تمامی پیه گوسالة قربانی گناه، یعنی پیهی که احشا را می پوشاند و همة پیه را که بر احشاست از آن بردارد. 
۹ و دو گُرده و پیهی که بر آنهاست که بر دو تهیگاه است و سفیدی را که بر جگر است با گُرده ها جدا کند. 
۱۰ چنانکه از گاو ذبیحة سلامتی برداشته می شود و کاهن آنها را بر مذبح قربانی سوختنی بسوزاند. 
۱۱ و پوست گوساله و تمامی گوشتش با سرش و پاچه هایش و احشایش و سرگینش، 
۱۲ یعنی تمامی گوساله را بیرون لشکرگاه در مکان پاک جایی که خاکستر را می ریزند ببرد، و آن را بر هیزم به آتش بسوزاند. در جایی که خاکستر را می ریزند سوخته شود. 
۱۳ و هرگاه تمامی جماعت اسرائیل سهواً گناه کنند و آن امر از چشمان جماعت مخفی باشد، و کاری را که نباید کرد از جمیع نواهی خداوند کرده، مجرم شده باشند، 
۱۴ چون گناهی که کردند معلوم شود، آنگاه جماعت گوساله ای از رمه برای قربانی گناه بگذرانند و آن را پیش خیمة اجتماع بیاورند. 
۱۵ و مشایخ جماعت دستهای خود را بر سر گوساله به حضور خداوند بنهند، و گوساله به حضور خداوند ذبح شود. 
۱۶ و کاهن مسح شده، قدری از خون گوساله را به خیمة اجتماع درآورد. 
۱۷ و کاهن انگشت خود را در خون فروبرد و آن را به حضور خداوند پیش حجاب هفت مرتبه بپاشد. 
۱۸ و قدری از خون را بر شاخهای مذبح که به حضور خداوند در خیمة اجتماع است بگذارد، و همة خون را بر بنیان مذبح قربانی سوختنی که نزد در خیمة اجتماع است بریزد. 
۱۹ و همة پیة آن را از آن برداشته، بر مذبح بسوزاند. 
۲۰ و با گوساله عمل نماید چنانکه با گوسالة قربانی گناه عمل کرد، همچنان با این بکند و کاهن برای ایشان کفاره کند، و آمرزیده خواهند شد. 
۲۱ و گوساله را بیرون لشکرگاه برده، آن را بسوزاند چنانکه گوسالة اول را سوزانید. این قربانی گناه جماعت است. 
۲۲ و هرگاه رئیس گناه کند، و کاری را که نباید کرد از جمیع نواهی یهوه خدای خود سهواً بکند و مجرم شود، 
۲۳ چون گناهی که کرده است بر او معلوم شود، آنگاه بز نر بی عیب برای قربانی خود بیاورد. 
۲۴ و دست خود را بر سر بز بنهد و آن را در جایی که قربانی سوختنی را ذبح کنند به حضور خداوند ذبح نماید. این قربانی گناه است. 
۲۵ و کاهن قدری از خون قربانی گناه را به انگشت خود گرفته، بر شاخهای مذبح قربانی سوختنی بگذارد، و خونش را بر بنیان مذبح سوختنی بریزد. 
۲۶ و همة پیه آن را مثل پیه ذبیحة سلامتی بر مذبح بسوزاند، و کاهن برای او گناهش را کفاره خواهد کرد و آمرزیده خواهد شد. 
۲۷ و هرگاه کسی از اهل زمین سهواً گناه ورزد و کاری را که نباید کرد از همة نواهی خداوند بکند و مجرم شود، 
۲۸ چون گناهی که کرده است بر او معلوم شود، آنگاه برای قربانی خود بز مادة بی عیب بجهت گناهی که کرده است بیاورد. 
۲۹ و دست خود را بر سر قربانی گناه بنهد و قربانی گناه را در جای قربانی سوختنی ذبح نماید. 
۳۰ و کاهن قدری از خونش را به انگشت خود گرفته، آن را بر شاخهای مذبح قربانی سوختنی بگذارد، و همة خونش را بر بنیان مذبح بریزد. 
۳۱ و همة پیه آن را جدا کند چنانکه پیه از ذبیحة سلامتی جدا می شود، و کاهن آن را بر مذبح بسوزاند برای عطرخوشبو بجهت خداوند و کاهن برای او کفاره خواهد کرد و آمرزیده خواهد شد. 
۳۲ و اگر برای قربانی خود بره ای بجهت قربانی گناه بیاورد آن را مادة بی عیب بیاورد. 
۳۳ و دست خود را بر سر قربانی گناه بنهد و آن را برای قربانی گناه در جایی که قربانی سوختنی ذبح می شود ذبح نماید. 
۳۴ و کاهن قدری از خون قربانی گناه را به انگشت خود گرفته، بر شاخهای مذبح قربانی سوختنی بگذارد و همة خونش را بر بنیان مذبح بریزد. 
۳۵ و همة پیه آن را جدا کند، چنانکه پیه برة ذبیحة سلامتی جدا می شود، و کاهن آن را بر مذبح بر هدایای آتشین خداوند بسوزاند، و کاهن برای او بجهت گناهی که کرده است کفاره خواهد کرد و آمرزیده خواهد شد.