تثنیه-باب سی و سوم Deuteronomy-33

دعای برکت موسی ✡

۱ و این است برکتی که موسی، مرد خدا،قبل از وفاتش به بنی اسرائیل برکت داده، 
۲ گفت: " یهُوَه " از سینا آمد، و از سعیر بر ایشان طلوع نمود و از جَبَل فاران درخشان گردید و با کرورهای مقدسین آمد، و از دست راست او برای ایشان شریعت آتشین پدید آمد. 
۳ به درستی که قوم خود را دوست می دارد و جمیع مقدسانش در دست تو هستند و نزد پایهای تو نشسته، هر یکی از کلام تو بهره مند می شوند. 
۴ موسی برای ما شریعتی امر فرمود که میراث جماعت یعقوب است. 
۵ و او در یشّورون پادشاه بود، هنگامی که رؤسای قوم اسباط اسرائیل با هم جمع شدند. 
۶ رؤبین زنده بماند و نمیرد و مردان او در شماره کم نباشند. 
۷ و این است دربارة یهودا که گفت: ای خداوند آواز یهودا را بشنو، و او را به قوم خودش برسان. به دستهای خود برای خویشتن جنگ می کند و تو از دشمنانش معاون می باشی. 
۸ و دربارة لاوی گفت: تمیم و اوریم تو نزد مرد مقدس توست که او را در مسّا امتحان نمودی. و با او نزد آب مریبا منازعت کردی. 
۹ که دربارة پدر و مادر خود گفت که ایشان را ندیده ام و برادران خود را نشناخت. و پسران خود را ندانست. زیرا که کلام تو را نگاه می داشتند و عهد تو را محافظت می نمودند. 
۱۰ احکام تو را به یعقوب تعلیم خواهند داد و شریعت تو را به اسرائیل. بخور به حضور تو خواهند آورد و قربانی های سوختنی بر مذبح تو. 
۱۱ ای خداوند اموال او را برکت بده، و اعمال دستهای او را قبول فرما. کمرهای مقاومت کنندگانش را بشکن. کمرهای خصمان او را که دیگر برنخیزند. 
۱۲ و دربارة بنیامین گفت: حبیب خداوند نزد وی ایمن ساکن می شود. تمامی روز او را مستور می سازد و در میان کتفهایش ساکن می شود. 
۱۳ و دربارة یوسف گفت: زمینش از خداوند مبارک باد، از نفایس آسمان و از شبنم، و از لجه ها که در زیرش مقیم است ؛
۱۴ از نفایس محصولات آفتاب و از نفایس نباتات ماه ؛ 
۱۵ از فخرهای کوههای قدیم، و از نفایس تلهای جاودانی. 
۱۶ از نفایس زمین و پری آن، و از رضامندی او که در بوته ساکن بود. برکت بر سر یوسف برسد و بر فرق سر آنکه از برادران خود ممتاز گردید. 
۱۷ جاه او مثل نخست زادة گاوش باشد و شاخهایش مثل شاخهای گاو وحشی. با آنها امت ها را جمیعاً تا به اقصای زمین خواهد زد. و اینانند ده هزارهای افرایم و هزارهای مَنَسّی. 
۱۸ و دربارة زبولون گفت: ای زبولون در بیرون رفتنت شاد باش، و تو ای یسّاکار در خیمه های خویش. 
۱۹ قومها را به کوه دعوت خواهند نمود. در آنجا قربانی های عدالت را خواهند گذرانید.زیرا که فراوانی دریا را خواهند مکید و خزانه های مخفی ریگ را. 
۲۰ و دربـارة جـاد گفت: متبـارک باد آنکه جـاد را وسیع گرداند. مثل شیرماده ساکن باشد، و بازو و فرق را نیز می درد، 
۲۱ و حصّه بهترین را برای خـود نگاه دارد، زیرا که در آنجا نصیب حاکم محفوظ است و با رؤسای قوم می آید و عدالت خداوند و احکامش را با اسرائیل بجا می آورد. 
۲۲ و دربارة دان گفت: دان بچة شیر است که از باشان می جهد. 
۲۳ و دربارة نفتالی گفت: ای نفتالی از رضامندی خداوند سیر شو. و از برکت او مملو گردیده، مغرب و جنوب را به تصرف آور. 
۲۴ و دربارة اشیر گفت: اشیر از فرزندان مبارک شود، و نزد برادران خود مقبول شده، پای خود را به روغن فرو برد. 
۲۵ نعلین تو از آهن و برنج است، و مثل روزهایت همچنان قوّت تو خواهد بود. 
۲۶ ای یشورون مثل خدا کسی نیست، که برای مدد تو بر آسمانها سوار شود و در کبریای خود برافلاک. 
۲۷ خدای ازلی مسکن توست و در زیر تو بازوهای جاودانی است ؛ و دشمن را از حضور تو اخراج کرده، می گوید هلاک کن. 
۲۸ پس اسرائیل در امنیت ساکن خواهد شد، و چشمة یعقوب به تنهایی، در زمینی که پر از غله و شیره باشد و آسمان آن شبنم می ریزد. 
۲۹ خوشابه حال تو ای اسرائیـل ✡ کیست ماننـد تو، ای قومی که از خداوند نجات یافته اید ✡ که او سپر نصرت تو و شمشیر جاه توست ؛ و دشمنانت مطیع توخواهند شد. و تو بلندیهای ایشان را پایمال خواهی نمود.✡