تثنیه-باب بیست و نهم Deuteronomy-29

نگه داشتن احکام خداوند

۱ این است کلمات عهدی که خداوند در زمین موآب به موسی امر فرمود که با بنی اسرائیل ببندد، سوای آن عهد که با ایشان در حوریب بسته بود. 
۲ و موسی تمامی اسرائیل را خطاب کرده، به ایشان گفت: هر آنچه خداوند در زمین مصر با فرعون و جمیع بندگانش و تمامی زمینش عمل نمود، شما دیده اید. 
۳ تجربه های عظیم که چشمان تو دید و آیات و آن معجزات عظیم. 
۴ اما خداوند دلی را که بدانید و چشمانی را که ببینید و گوشهایی را که بشنوید تا امروز به شما نداده است. 
۵ و شما را چهل سال در بیابان رهبری نمودم که لباس شما مندرس نگردید، و کفشها در پای شما پاره نشد. 
۶ نان نخورده و شراب و مسکرت ننوشیده اید، تا بدانید که من " یهُوَه " خدای شما هستم. 
۷ و چون به اینجا رسیدید، سیحون، ملک حشبون، و عوج، ملک باشان، به مقابلة شما برای جنگ بیرون آمدند و آنها را مغلوب ساختیم. 
۸ و زمین ایشان را گرفته، به رؤبینیان و جادیان و نصف سبط منسی به ملکیت دادیم. 
۹ پس کلمات این عهد را نگاه داشته، بجا آورید تادر هر چه کنید کامیاب شوید. 
۱۰ امروز جمیع شما به حضور یهُوَه، خدای خود حاضرید، یعنی رؤسای شما و اسباط شما و مشایخ شما و سروران شما و جمیع مردان اسرائیل، 
۱۱ و اطفال و زنان شما و غریبی که در میان اردوی شماست از هیزم شکنان تا آب کشان شما، 
۱۲ تا در عهد یهُوَه خدایت و سوگند او که یهُوَه خدایت امروز با تو استوار می سازد، داخل شوی. 
۱۳ تا تو را امروز برای خود قومی برقرار دارد، و او خدای تو باشد چنانکه به تو گفته است، و چنانکه برای پدرانت، ابراهیم و اسحاق و یعقوب، قسم خورده است. 
۱۴ و من این عهد و این قسم را با شما تنها استوار نمی نمایم، 
۱۵ بلکه با آنانی که امروز با ما به حضور یهُوَه خدای ما در اینجا حاضرند، و هم با آنانی که امروز در اینجا با ما حاضر نیستند. 
۱۶ زیرا شما می دانید که چگونه در زمین مصر سکونت داشتیم، و چگونه از میان امت هایی که عبور نمودید، گذشتیم. 
۱۷ و رجاسات و بتهای ایشان را از چوب و سنگ و نقره و طلا که در میان ایشان بود، دیدید. 
۱۸ تا در میان شما مرد یا زن یا قبیله یا سبطی نباشد که دلش امروز از یهُوَه خدای ما منحرف گشته، برود و خدایان این طوایف را عبادت نماید، مبادا در میان شما ریشه ای باشد که حنظل و افسنتین بار آورد. 
۱۹ و مبادا چون سخنان این لعنت را بشنود در دلش خویشتن را برکت داده، گوید: هر چند در سختی دل خود سلوک می نمایم تا سیراب و تشنه را با هم هلاک سازم، مرا سلامتی خواهد بود. 
۲۰ خداوند او را نخواهد آمرزید، بلکه در آن وقت خشم و غیرت خداوند بر آن شخص دودافشان خواهد شد، و تمامی لعنتی که در این کتاب مکتوب است، بر آن کس نازل خواهد شد، و خداوند نام او را از زیر آسمان محو خواهد ساخت. 
۲۱ و خداوند او را از جمیع اسباط اسرائیل برای بدی جدا خواهد ساخت، موافق جمیع لعنتهای عهدی که در این طومار شریعت مکتوب است. 
۲۲ و طبقة آینده یعنی فرزندان شما که بعد از شما خواهند برخاست، و غریبانی که از زمین دور می آیند، خواهند گفت، هنگامی که بلایای این زمین و بیماریهایی را که خداوند به آن می رساند ببینند، 
۲۳ و تمامی زمین آن را که کبریت و شوره و آتش شده، نه کاشته می شود و نه حاصل می روید و هیچ علف در آن نمو نمی کند و مثل انقلاب سدوم و عموره و اَدمَه و صبوئیم که خداوند در غضب و خشم خود آنها را واژگون ساخت، گشته است ؛ 
۲۴ پس جمیع امت ها خواهند گفت: چرا خداوند با این زمین چنین کرده است و شدت این خشم عظیم از چه سبب است؟ 
۲۵ آنگاه خواهند گفت: از این جهت که عهد یهُوَه خدای پدران خود را که به وقت بیرون آوردن ایشان از زمین مصر با ایشان بسته بود، ترک کردند، 
۲۶ و رفته، خدایان غیر را عبادت نموده، به آنها سجده کردند، خدایانی را که نشناخته بودند و قسمت ایشان نساخته بود. 
۲۷ پس خشم خداوند بر این زمین افروخته شده، تمامی لعنت را که در این کتاب مکتوب است، بر آن آورد. 
۲۸ و خداوند ریشة ایشان را به غضب و خشم و غیض عظیم، از زمین ایشان کند و به زمین دیگر انداخت، چنانکه امروز شده است. 
۲۹ چیزهای مخفی از آن " یهُوَه " خدای ماست و اما چیزهای مکشوف تا به ابد از آن ما و فرزندان ما است، تا جمیع کلمات این شریعت را به عمل آوریم.