تثنیه-باب هفدهم Deuteronomy-17

خدایان‌ غیر

۱ گاو یا گوسفندی که در آن عیب یا هیچ چیز بد باشد، برای یهُوَه خدای خود ذبح منما، چونکه آن، نزد یهُوَه خدایت مکروه است. 
۲ اگر در میان تو، در یکی از دروازه هایت که " یهُوَه " خدایت به تو می دهد، مرد یا زنی پیدا شود که در نظر یهُوَه، خدایت، کار ناشایسته نموده، از عهد او تجاوز کند، 
۳ و رفته خدایان غیر را عبادت کرده، سجده نماید، خواه آفتاب یا ماه یا هر یک از جنود آسمان که من امر نفرموده ام، 
۴ و از آن اطلاع یافته، بشنوی، پس نیکو تفحص کن ؛ و اینک اگر راست و یقین باشد که این رجاست در اسرائیل واقع شده است. 
۵ آنگاه آن مرد یا زن را که این کار بد را در دروازه هایت کرده است، بیرون آور، و آن مرد یا زن را با سنگها سنگسار کن تا بمیرند. 
۶ از گواهی دو یا سه شاهد، آن شخصی که مستوجب مرگ است کشته شود؛ از گواهی یک نفـر کشته نشود. 
۷ اولاً دست شاهدان به جهت کشتنش بر او افراشته شود، و بعد از آن، دست تمامی قوم ؛ پس بدی را از میان خود دور کرده ای.

داوری اختلافات

۸ اگر در میان تو امری که حکم بر آن مشکل شود به ظهور آید، در میان خون و خون، و در میان دعوی و دعوی، و در میان ضرب و ضرب، از مرافعه هایی که در دروازه هایت واقع شود، آنگاه برخاسته، به مکانی که یهُوَه، خدایت، برگزیند، برو. 
۹ و نزد لاویان کهنه و نزد داوری که در آن روزها باشد رفته، مسألت نما و ایشان تو را از فتوای قضا مخبر خواهند ساخت. 
۱۰ و برحسب فتوایی که ایشان از مکانی که خداوند برگزیند، برای تو بیان می کنند، عمل نما. و هوشیار باش تا موافق هر آنچه به تو تعلیم دهند، عمل نمایی. 
۱۱ موافق مضمون شریعتی که به تو تعلیم دهند، و مطابق حکمی که به تو گویند، عمل نما، و از فتوایی که برای تو بیان می کنند به طرف راست یا چپ تجاوز مکن.

پادشاه اسرائیل

۱۲ و شخصی که از روی تکبر رفتار نماید، و کاهنی را که به حضور یهُوَه، خدایت، به جهت خدمت در آنجا می ایستد یا داور را گوش نگیرد، آن شخص کشته شود. پس بدی را از میان اسرائیل دور کرده ای. 
۱۳ و تمامی قوم چون این را بشنوند، خواهند ترسید و بار دیگر از روی تکبر رفتار نخواهند نمود. 
۱۴ چون به زمینی که یهُوَه، خدایت، به تو می دهد، داخل شوی و در آن تصرف نموده، ساکن شوی و بگویی مثل جمیع امت هایی که به اطراف منند پادشاهی بر خود نصب نمایم، 
۱۵ البته پادشاهی را که یهُوَه خدایت برگزیند بر خود نصب نما. یکی از برادرانت را بر خود پادشاه بساز، و مرد بیگانه ای را که از برادرانت نباشد، نمی توانی بر خود مسلط نمایی. 
۱۶ لکن او برای خود اسبهای بسیار نگیرد، و قوم را به مصر پس نفرستد، تا اسبهای بسیار برای خود بگیرد، چونکه خداوند به شما گفته است بار دیگر به آن راه برنگردید. 
۱۷ و برای خود زنان بسیار نگیرد، مبادا دلش منحرف شود، و نقره و طلا برای خود بسیار زیاده نیندوزد. 
۱۸ و چون بر تخت مملکت خود بنشیند، نسخة این شریعت را از آنچه از آن، نزد لاویان کهنه است برای خود در طوماری بنویسد. 
۱۹ و آن نزد او باشد و همة روزهای عمرش آن را بخواند، تا بیاموزد که از یهُوَه خدای خود بترسد، و همة کلمات این شریعت و این فرایض را نگاه داشته، به عمل آورد. 
۲۰ مبادا دل او بر برادرانش افراشته شود، و از این اوامر به طرف چپ یا راست منحرف شود، تا آنکه او و پسرانش در مملکت او در میان اسرائیل روزهای طویل داشته باشند.