تثنیه-باب دوازدهم Deuteronomy-12
۱ اینهاست فرایض و احکامی که شما در تمامی روزهایی که بر زمین زنده خواهید ماند، می باید متوجه شده، به عمل آرید، در زمینی که " یهُوَه " خدای پدرانت به تو داده است، تا در آن تصرف نمایی.
۲ جمیع اماکن امت هایی را که در آنها خدایان خود را عبادت می کنند و شما آنها را اخراج می نمایید خراب نمایید، خواه بر کوههای بلند خواه بر تلّها و خواه زیر هر درخت سبز.
۳ مذبحهای ایشان را بشکنید و ستونهای ایشان را خرد کنید، و اشیره های ایشان را به آتش بسوزانید، و بتهای تراشیده شده خدایان ایشان را قطع نمایید، و نامهای ایشان را از آنجا محو سازید.
۴ با یهُوَه خدای خود چنین عمل منمایید.
۵ بلکه به مکانی که یهُوَه خدای شما از جمیع اسباط شما برگزیند تا نام خود را در آنجا بگذارد، یعنی مسکن او را بطلبید و به آنجا بروید.
۶ و به آنجا قربانی های سوختنی و ذبایح و عُشرهای خود، و هدایای افراشتنی دستهای خویش، و نذرها و نوافل خود و نخست زاده های رمه و گله خویش را ببرید.
۷ و در آنجا بحضور " یهُوَه " خدای خود بخورید، و شما و اهل خانه شما در هر شغل دست خود که یهُوَه خدای شما، شما را در آن برکت دهد، شادی نمایید.
۸ موافق هرآنچه ما امروز در اینجا می کنیم، یعنی آنچه در نظر هرکس پسند آید، نکنید.
۹ زیرا که هنوز به آرامگاه و نصیبی که یهُوَه خدای شما، به شما می دهد داخل نشده اید.
۱۰ اما چون از اُرْدُنّ عبور کرده، در زمینی که یهُوَه، خدای شما، برای شما تقسیم می کند، ساکن شوید، و او شما را از جمیع دشمنان شما از هرطرف آرامی دهد تا در امنیت سکونت نمایید،
۱۱ آنگاه به مکانی که یهُوَه خدای شما برگزیند تا نام خود را در آن ساکن سازد، به آنجا هرچه را که من به شما امر فرمایم بیاورید، از قربانی های سوختنی و ذبایح و عُشرهای خود، و هدایای افراشتنی دستهای خویش، و همه نذرهای بهترین خود که برای خداوند نذر نمایید.
۱۲ و به حضور یهُوَه خدای خود شادی نمایید، شما با پسران و دختران و غلامان و کنیزان خود، و لاویانی که درون دروازه های شما باشند، چونکه ایشان را با شما حصّه ای و نصیبی نیست.
۱۳ با حذر باش که در هر جایی که می بینی قربانی های سوختنی خود را نگذرانی،
۱۴ بلکه در مکانی که خداوند در یکی از اسباط تو برگزیند در آنجا قربانی های سوختنی خود را بگذرانی، و در آنجا هرچه من به تو امر فرمایم، به عمل آوری.
۱۵ لیکن گوشت را برحسب تمامی آرزوی دلت، موافق برکتی که یهُوَه خدایت به تو دهد، در همه دروازه هایت ذبح کرده، بخور؛ اشخاص نجس و طاهر از آن بخورند چنانکه از غزال و آهو می خورند.
۱۶ ولی خون را نخور؛ آن را مثل آب بر زمین بریز.
۱۷ عُشر غلّه و شیره و روغن و نخست زاده رمه و گله خود را در دروازه های خود مخور، و نه هیچ یک از نذرهای خود را که نذر می کنی و از نوافل خود و هدایای افراشتنی دست خود را.
۱۸ بلکه آنها را به حضور یهُوَه خدایت در مکانی که یهُوَه خدایت برگزیند، بخور، تو و پسرت و دخترت و غلامت و کنیزت و لاویانی که درون دروازه های تو باشند، و به هرچه دست خود را برآن بگذاری به حضور یهُوَه خدایت شادی نما.
۱۹ با حذر باش که لاویان را در تمامی روزهایی که در زمین خود باشی، ترک ننمایی.
۲۰ چون یهُوَه، خدایت، حدود تو را بطوری که تو را وعده داده است، وسیع گرداند، و بگویی که گوشت خواهم خورد، زیرا که دل تو به گوشت خوردن مایل است، پس موافق همه آرزوی دلت گوشت را بخور.
۲۱ و اگر مکانی که یهُوَه، خدایت، برگزیند تا اسم خود را در آن بگذارد از تو دور باشد، آنگاه از رمه و گله خود که خداوند به تو دهد ذبح کن،
چنانکه به تو امر فرموده ام و از هرچه دلت بخواهد در دروازه هایت بخور.
۲۲ چنانکه غزال و آهو خورده شود، آنها را چنین بخور؛ شخص نجس و شخص طاهر از آن برابر بخورند.
۲۳ لیکن هوشیار باش که خون را نخوری زیرا خون جان است و جان را با گوشت نخوری.
۲۴ آن را مخور، بلکه مثل آب برزمینش بریز.
۲۵ آن را مخور تا برای تو و بعد از تو برای پسرانت نیکو باشد هنگامی که آنچه در نظر خداوند راست است، بجا آوری.
۲۶ لیکن موقوفات خود را که داری و نذرهای خود را برداشته، به مکانی که خداوند برگزیند، برو.
۲۷ و گوشت و خون قربانی های سوختنی خود را بر مذبح یهُوَه خدایت بگذران و خون ذبایح تو برمذبح یهُوَه خدایت ریخته شود و گوشت را بخور.
۲۸ متوجه باش که همه این سخنانی را که من به تو امر می فرمایم بشنوی تا برای تو و بعد از تو برای پسرانت هنگامی که آنچه در نظر یهُوَه، خدایت، نیکو و راست است بجا آوری تا به ابد نیکو باشد.
۲۹ وقتی که یهُوَه، خدایت، امت هایی را که به جهت گرفتن آنها به آنجا می روی، از حضور تو منقطع سازد، و ایشان را اخراج نموده، در زمین ایشان ساکن شوی.
۳۰ آنگاه باحذر باش، مبادا بعد از آنکه از حضور تو هلاک شده باشند به دام گرفته شده، ایشان را پیروی نمایی و درباره خدایان ایشان دریافت کرده، بگویی که این امت ها خدایان خود را چگونه عبادت کردند تا من نیز چنین کنم.
۳۱ با یهُوَه، خدای خود، چنین عمل منما، زیرا هرچه را که نزد خداوند مکروه است و از آن نفرت دارد، ایشان برای خدایان خود می کردند، حتی اینکه پسران و دختران خود را نیز برای خدایان خود به آتش می سوزانیدند.
۳۲ هر آنچه من به شما امر می فرمایم متوجه شوید، تا آن را به عمل آورید، چیزی برآن میفزایید و چیزی از آن کم نکنید.
۲ جمیع اماکن امت هایی را که در آنها خدایان خود را عبادت می کنند و شما آنها را اخراج می نمایید خراب نمایید، خواه بر کوههای بلند خواه بر تلّها و خواه زیر هر درخت سبز.
۳ مذبحهای ایشان را بشکنید و ستونهای ایشان را خرد کنید، و اشیره های ایشان را به آتش بسوزانید، و بتهای تراشیده شده خدایان ایشان را قطع نمایید، و نامهای ایشان را از آنجا محو سازید.
۴ با یهُوَه خدای خود چنین عمل منمایید.
۵ بلکه به مکانی که یهُوَه خدای شما از جمیع اسباط شما برگزیند تا نام خود را در آنجا بگذارد، یعنی مسکن او را بطلبید و به آنجا بروید.
۶ و به آنجا قربانی های سوختنی و ذبایح و عُشرهای خود، و هدایای افراشتنی دستهای خویش، و نذرها و نوافل خود و نخست زاده های رمه و گله خویش را ببرید.
۷ و در آنجا بحضور " یهُوَه " خدای خود بخورید، و شما و اهل خانه شما در هر شغل دست خود که یهُوَه خدای شما، شما را در آن برکت دهد، شادی نمایید.
۸ موافق هرآنچه ما امروز در اینجا می کنیم، یعنی آنچه در نظر هرکس پسند آید، نکنید.
۹ زیرا که هنوز به آرامگاه و نصیبی که یهُوَه خدای شما، به شما می دهد داخل نشده اید.
۱۰ اما چون از اُرْدُنّ عبور کرده، در زمینی که یهُوَه، خدای شما، برای شما تقسیم می کند، ساکن شوید، و او شما را از جمیع دشمنان شما از هرطرف آرامی دهد تا در امنیت سکونت نمایید،
۱۱ آنگاه به مکانی که یهُوَه خدای شما برگزیند تا نام خود را در آن ساکن سازد، به آنجا هرچه را که من به شما امر فرمایم بیاورید، از قربانی های سوختنی و ذبایح و عُشرهای خود، و هدایای افراشتنی دستهای خویش، و همه نذرهای بهترین خود که برای خداوند نذر نمایید.
۱۲ و به حضور یهُوَه خدای خود شادی نمایید، شما با پسران و دختران و غلامان و کنیزان خود، و لاویانی که درون دروازه های شما باشند، چونکه ایشان را با شما حصّه ای و نصیبی نیست.
۱۳ با حذر باش که در هر جایی که می بینی قربانی های سوختنی خود را نگذرانی،
۱۴ بلکه در مکانی که خداوند در یکی از اسباط تو برگزیند در آنجا قربانی های سوختنی خود را بگذرانی، و در آنجا هرچه من به تو امر فرمایم، به عمل آوری.
۱۵ لیکن گوشت را برحسب تمامی آرزوی دلت، موافق برکتی که یهُوَه خدایت به تو دهد، در همه دروازه هایت ذبح کرده، بخور؛ اشخاص نجس و طاهر از آن بخورند چنانکه از غزال و آهو می خورند.
۱۶ ولی خون را نخور؛ آن را مثل آب بر زمین بریز.
۱۷ عُشر غلّه و شیره و روغن و نخست زاده رمه و گله خود را در دروازه های خود مخور، و نه هیچ یک از نذرهای خود را که نذر می کنی و از نوافل خود و هدایای افراشتنی دست خود را.
۱۸ بلکه آنها را به حضور یهُوَه خدایت در مکانی که یهُوَه خدایت برگزیند، بخور، تو و پسرت و دخترت و غلامت و کنیزت و لاویانی که درون دروازه های تو باشند، و به هرچه دست خود را برآن بگذاری به حضور یهُوَه خدایت شادی نما.
۱۹ با حذر باش که لاویان را در تمامی روزهایی که در زمین خود باشی، ترک ننمایی.
۲۰ چون یهُوَه، خدایت، حدود تو را بطوری که تو را وعده داده است، وسیع گرداند، و بگویی که گوشت خواهم خورد، زیرا که دل تو به گوشت خوردن مایل است، پس موافق همه آرزوی دلت گوشت را بخور.
۲۱ و اگر مکانی که یهُوَه، خدایت، برگزیند تا اسم خود را در آن بگذارد از تو دور باشد، آنگاه از رمه و گله خود که خداوند به تو دهد ذبح کن،
چنانکه به تو امر فرموده ام و از هرچه دلت بخواهد در دروازه هایت بخور.
۲۲ چنانکه غزال و آهو خورده شود، آنها را چنین بخور؛ شخص نجس و شخص طاهر از آن برابر بخورند.
۲۳ لیکن هوشیار باش که خون را نخوری زیرا خون جان است و جان را با گوشت نخوری.
۲۴ آن را مخور، بلکه مثل آب برزمینش بریز.
۲۵ آن را مخور تا برای تو و بعد از تو برای پسرانت نیکو باشد هنگامی که آنچه در نظر خداوند راست است، بجا آوری.
۲۶ لیکن موقوفات خود را که داری و نذرهای خود را برداشته، به مکانی که خداوند برگزیند، برو.
۲۷ و گوشت و خون قربانی های سوختنی خود را بر مذبح یهُوَه خدایت بگذران و خون ذبایح تو برمذبح یهُوَه خدایت ریخته شود و گوشت را بخور.
۲۸ متوجه باش که همه این سخنانی را که من به تو امر می فرمایم بشنوی تا برای تو و بعد از تو برای پسرانت هنگامی که آنچه در نظر یهُوَه، خدایت، نیکو و راست است بجا آوری تا به ابد نیکو باشد.
۲۹ وقتی که یهُوَه، خدایت، امت هایی را که به جهت گرفتن آنها به آنجا می روی، از حضور تو منقطع سازد، و ایشان را اخراج نموده، در زمین ایشان ساکن شوی.
۳۰ آنگاه باحذر باش، مبادا بعد از آنکه از حضور تو هلاک شده باشند به دام گرفته شده، ایشان را پیروی نمایی و درباره خدایان ایشان دریافت کرده، بگویی که این امت ها خدایان خود را چگونه عبادت کردند تا من نیز چنین کنم.
۳۱ با یهُوَه، خدای خود، چنین عمل منما، زیرا هرچه را که نزد خداوند مکروه است و از آن نفرت دارد، ایشان برای خدایان خود می کردند، حتی اینکه پسران و دختران خود را نیز برای خدایان خود به آتش می سوزانیدند.
۳۲ هر آنچه من به شما امر می فرمایم متوجه شوید، تا آن را به عمل آورید، چیزی برآن میفزایید و چیزی از آن کم نکنید.
 |  |
تثنیه-باب دوازدهم Deuteronomy-12
Reviewed by جواد
on
شنبه, مرداد ۱۰, ۱۳۹۴
Rating:
Reviewed by جواد
on
شنبه, مرداد ۱۰, ۱۳۹۴
Rating:
