تثنیه-باب دهم Deuteronomy-10

دو لوح جدید

۱ و در آن وقت خداوند به من گفت: دو لوح سنگ موافق اولین برای خود بتراش، و نزد من به کوه برآی، و تابوتی از چوب برای خود بساز. 

۲ و بر این لوحها کلماتی را که بر لوحهای اولین که شکستی بود، خواهم نوشت، و آنها را در تابوت بگذار.

۳ پس تابوتی از چوب سِنْط ساختم، و دو لوح سنگ موافق اولین تراشیدم، و آن دو لوح را در دست داشته، به کوه برآمدم. 

۴ و بر آن دو لوح موافق کتابت اولین، آن ده کلمه را که خداوند در کوه از میان آتش، در روز اجتماع به شما گفته بود نوشت، و خداوند آنها را به من داد. 

۵ پس برگشته، از کوه فرود آمدم، و لوحها را در تابوتی که ساخته بودم گذاشتم، و در آنجا هست، چنانکه خداوند مرا امر فرموده بود. 

۶ [ و بنی اسرائیل از بیروتِ بنی یعقان به موسیره کوچ کردند، و در آنجا هارون مرد و در آنجا دفن شد. و پسرش العازار در جایش به کهانت پرداخت. 

۷ و از آنجا به جُدْجوده کوچ کردند، و از جُدْجوده به یطبات که زمین نهرهای آب است. 

۸ در آنوقت خداوند سبط لاوی را جدا کرد، تا تابوت عهد خداوند را بردارند، و به حضور خداوند ایستاده، او را خدمت نمایند، و به نام او برکت دهند، چنانکه تا امروز است. 

۹ بنابراین لاوی را در میان برادرانش نصیب و میراثی نیست ؛ خداوند میراث وی است، چنانکه یهُوَه خدایت به وی گفته بود.] 

۱۰ و من در کوه مثل روزهای اولین، چهل روز و چهل شب توقف نمودم، و در آن دفعه نیز خداوند مرا اجابت نمود، و خداوند نخواست تو را هلاک سازد. 

۱۱ و خداوند مرا گفت: «برخیز و پیش روی این قوم روانه شو تا به زمینی که برای پدران ایشان قسم خوردم که به ایشان بدهم داخل شده، آن را به تصرّف آورند.»

ترس خداوند

۱۲ پس الا´ن ای اسرائیل، یهُوَه خدایت از تو چه می خواهد، جز اینکه از یهُوَه خدایت بترسی و در همه طریقهایش سلوک نمایی، و او را دوست بداری و یهُوَه خدای خود را به تمامی دل و به تمامی جان خود عبادت نمایی. 
۱۳ و اوامر خداوند و فرایض او را که من امروز تو را برای خیریتت امر می فرمایم، نگاه داری. 
۱۴ اینک فلک و فلک الافلاک از آن یهُوَه خدای توست، و زمین و هرآنچه در آن است. 
۱۵ لیکن خداوند به پدران تو رغبت داشته، ایشان را محبت می نمود، و بعد از ایشان ذریت ایشان، یعنی شما را از همه قومها برگزید، چنانکه امروز شده است. 
۱۶ پس غلفه دلهای خود را مختون سازید، و دیگر گردن کشی منمایید. 
۱۷ زیرا که " یهُوَه " خدای شما خدای خدایان و ربّ الارباب، و خدای عظیم و جبّار و مهیب است، که طرفداری ندارد و رشوه نمی گیرد. 
۱۸ یتیمان و بیوه زنان را دادرسی می کند، و غریبان را دوست داشته، خوراک و پوشاک به ایشان می دهد. 
۱۹ پس غریبان را دوست دارید، زیرا که در زمین مصر غریب بودید. 
۲۰ از یهُوَه خدای خود بترس، و او را عبادت نما و به او مُلصق شو و به نام او قسم بخور. 
۲۱ او فخر توست و او خدای توست که برای تو این اعمال عظیم و مُهیبی که چشمانت دیده بجا آورده است. 
۲۲ پدران تو با هفتاد نفر به مصر فرود شدند و الا´ن یهُوَه خدایت، تو را مثل ستارگان آسمان کثیر ساخته است.